Εροθύμεσα

Εροθύμεσα, εροθύμεσα
εροθύμεσα, πουλί μ’,
τ’ ομμάτι͜α σ’ να ελέπω
το ποϊόπο σ’ να ελέπω
σεβταλίν πουλίν

Όπου πάω και στέκω
την ισ̌κιά σ’ πώς ελέπω
Έκαψες το καρδόπο μ’
τσ̌ιτσ̌εκλίν αρνίν

Αΐκον κακόν, αΐκον κακόν
πώς εποίκες με, πουλί μ’,
αΐκον κακόν;
Ήνταν είχα -ν- επέρες
και -ν- εχάθες, νε πουλί μ’/πουλόπο μ’,
με τα χ̌έρι͜α σ’ πώς έθαψες με
ζωντανόν;

Εροθύμεσα, εροθύμεσα
εροθύμεσα, πουλί μ’,
τα ξανθά τα μαλλόπα
τα λεγνά τα μεσόπα σ’
σεβταλίν πουλίν

Έμορφα τα χ̌ειλόπα σ’
κι εκείν’ τα τσ̌αλιμόπα σ’
όλια ας τερώ εκεί μέσα
τσ̌ιτσ̌εκλίν αρνίν

Αΐκον κακόν, αΐκον κακόν
πώς εποίκες με, πουλί μ’,
αΐκον κακόν;
Ήνταν είχα -ν- επέρες
και -ν- εχάθες, νε πουλί μ’/πουλόπο μ’,
με τα χ̌έρι͜α σ’ πώς έθαψες με
ζωντανόν;

Εροθύμεσα, εροθύμεσα
εροθύμεσα, πουλί μ’,
εκείνα τα μαλλόπα
απέσ’ σα τσ̌ιτσ̌εκόπα
ντο έμ’νες μαζί

Εχτίζαμεν φωλέαν
και -ν- άμον τα πουλόπα
σ’ έναν ολόεν πράσινον κλαδίν

Αΐκον κακόν, αΐκον κακόν
πώς εποίκες με, πουλί μ’,
αΐκον κακόν;
Ήνταν είχα -ν- επέρες
και -ν- εχάθες, νε πουλί μ’/πουλόπο μ’,
με τα χ̌έρι͜α σ’ πώς έθαψες με
ζωντανόν;