Στιχουργοί: Παρασκευή Κεντεποζίδου
Συνθέτες: Παναγιώτης Χωλόπουλος
Λέγω σε, ξένε μ’, που κρατείς τ’ αρνόπο μ’ σα χ̌ερόπα σ’ Ωρίασον κι αγάπα το αρ’ άμον τ’ ομματόπα σ’ Νουνίζω εείνον τον καιρόν ντ’ εκείμ’νε σην εγκάλι͜α σ’ Εγνέφιζα κι εχ̌αίρουμ’νε τα έμορφα τα κάλλι͜α σ’ Λέγω σε, ξένε μ’, έν’ τσ̌ιτσ̌άκ’, έχ̌’ πράσινα φυλλόπα Αρ’ έπαρ’ να ποτί͜εις ατο με τ’ εμά τα δα̤κρόπα Νουνίζω εείνον τον καιρόν ντ’ εκείμ’νε σην εγκάλι͜α σ’ Εγνέφιζα κι εχ̌αίρουμ’νε τα έμορφα τα κάλλι͜α σ’ Λέγω σε, ξένε μ’, μ’ ανασπάλτς τον ήλ’ να κατηβάζεις κάθαν ημέραν τ’ ατεινές το ψ̌όπον να φωτάζεις Νουνίζω εείνον τον καιρόν ντ’ εκείμ’νε σην εγκάλι͜α σ’ Εγνέφιζα κι εχ̌αίρουμ’νε τα έμορφα τα κάλλι͜α σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασπάλτς | ξεχάσεις | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατεινές | αυτηνής | ||
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εγνέφιζα | ξυπνούσα | ||
| εείνον | εκείνον | ||
| εκείμ’νε | κειτόμουν, ξάπλωνα | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχ̌αίρουμ’νε | χαιρόμουν | ||
| ήλ’ | ήλιου | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| κρατείς | κρατάς | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| ποτί͜εις | ποτίζεις, δίνεις σε κπ να πιει | ||
| τσ̌ιτσ̌άκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| φυλλόπα | φυλλαράκια | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα | ||
| ωρίασον | (προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασπάλτς | ξεχάσεις | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατεινές | αυτηνής | ||
| δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εγνέφιζα | ξυπνούσα | ||
| εείνον | εκείνον | ||
| εκείμ’νε | κειτόμουν, ξάπλωνα | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχ̌αίρουμ’νε | χαιρόμουν | ||
| ήλ’ | ήλιου | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| κρατείς | κρατάς | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| ποτί͜εις | ποτίζεις, δίνεις σε κπ να πιει | ||
| τσ̌ιτσ̌άκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| φυλλόπα | φυλλαράκια | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα | ||
| ωρίασον | (προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 