Στιχουργοί: Γιάννης Γκόσιος
Συνθέτες: Σταύρος Ιωαννίδης
Μη νουνί͜εις εμέν καμίαν και το ψ̌όπο σ’ καί͜εις Τη σεβντάς, γιαβρί μ’, η στράτα πουθέν άκραν ’κ’ έχ̌’ Λόγια για τ’ εσέν θλιμμένα, γιαβρί μ’, τραγωδώ Τ’ όνεμα σ’ όντες αγγεύω κλαίω και πονώ Και τ’ ομμάτι͜α σ’ με τ’ ομμάτι͜α μ’ όντες θα τερούν ντ’ έζησαμ’ όλια ελέπ’νε και αροθυμούν Τη σεβντάς ο πόνον χάται γιόξαμ’ απομέν’; Το τακάτ’ σην ψ̌η μ’ ντ’ επέμ’νεν έρ’ται και τελέν’¹ Λόγια για τ’ εσέν θλιμμένα, γιαβρί μ’, τραγωδώ Τ’ όνεμα σ’ όντες αγγεύω κλαίω και πονώ Και τ’ ομμάτι͜α σ’ με τ’ ομμάτι͜α μ’ όντες θα τερούν ντ’ έζησαμ’ όλια ελέπ’νε και αροθυμούν Λόγια για τ’ εσέν θλιμμένα, γιαβρί μ’, τραγωδώ Τ’ όνεμα σ’ όντες αγγεύω κλαίω και πονώ Και τ’ ομμάτι͜α σ’ με τ’ ομμάτι͜α μ’ όντες θα τερούν ντ’ έζησαμ’ όλια ελέπ’νε και αροθυμούν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγεύω | προσεγγίζω, αναφέρω | ||
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| αροθυμούν | νοσταλγούν | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| γιόξαμ’ | ή μήπως | yoksa+μη | |
| έζησαμ’ | ζήσαμε | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| όντες | όταν | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τακάτ’ | δύναμη, αντοχή | takat/ṭāḳat | |
| τελέν’ | (μεταβ.) τελειώνω/ει κτ | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγγεύω | προσεγγίζω, αναφέρω | ||
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| αροθυμούν | νοσταλγούν | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| γιόξαμ’ | ή μήπως | yoksa+μη | |
| έζησαμ’ | ζήσαμε | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| όντες | όταν | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τακάτ’ | δύναμη, αντοχή | takat/ṭāḳat | |
| τελέν’ | (μεταβ.) τελειώνω/ει κτ | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
¹ Ορθότερη χρήση της παθητικής «τελείται» αντί του «τελέν’». Στην νεοελληνική η απόδοση είναι και στα δύο τελειώνει (μεταβατικό/αμετάβατο)
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 