Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εξέβα τον ανήφορον τα ελαφόπα κράζ’νε Τη παρχαρί’ τα κορτσόπα τον ύπνον ’κι χορτάζ’νε [νέι] Τη παρχαρί’ τα κορτσόπα εγκάλιαν ’κι χορτάζ’νε [νέι] Αφκά και σ’ ελατόκλαδα τα ελαφόπα κράζ’νε Ατά πα ημερώθανε σα μέρι͜α μουν φωλιάζ’νε [νέι] Σ’ όλια τ’ ορμάνια λάσκουμαι καν’νάν χαπέρ’ ’κι δίγω Κι αρ’ όντες γιανασ̌εύω σε το ψ̌όπο μ’ παραδίγω [νέι] Να ποδεδίζω τον παρχάρ’ με τα ψηλά τ’ ελάτι͜α Εμέν κι εσέναν έκρυφ’ναν ας ση κοσμί’ τ’ ομμάτι͜α [βάι!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατά | αυτά | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γιανασ̌εύω | πλησιάζω, πλευρίζω | yanaşmak | |
| δίγω | δίνω | ||
| εγκάλιαν | (αιτ.) αγκαλιά | ||
| έκρυφ’ναν | έκρυβαν | ||
| ελάτι͜α | έλατα | ||
| ελαφόπα | ελαφάκια | ||
| εξέβα | βγήκα, ανέβηκα, μτφ. προέκυψα | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| κράζ’νε | κρώζουν, κραυγάζουν | κρώζω | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μέρι͜α | μέρη | ||
| μουν | μας | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| χαπέρ’ | είδηση, νέο | haber/ḫaber | |
| χορτάζ’νε | χορτάζουν | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατά | αυτά | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γιανασ̌εύω | πλησιάζω, πλευρίζω | yanaşmak | |
| δίγω | δίνω | ||
| εγκάλιαν | (αιτ.) αγκαλιά | ||
| έκρυφ’ναν | έκρυβαν | ||
| ελάτι͜α | έλατα | ||
| ελαφόπα | ελαφάκια | ||
| εξέβα | βγήκα, ανέβηκα, μτφ. προέκυψα | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| κράζ’νε | κρώζουν, κραυγάζουν | κρώζω | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μέρι͜α | μέρη | ||
| μουν | μας | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| χαπέρ’ | είδηση, νέο | haber/ḫaber | |
| χορτάζ’νε | χορτάζουν | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 