Ανάθεμα, ανάθεμα

Ανάθεμα ντο έταξες,
ανάθεμα ντ’ εδώκες
Σ’ έρημον το καρδόπο μου
τρανόν σεβτάν εντώκες

Ανάθεμα σε, νε κουτσ̌ή,
ντο παλαλέσσα είσαι;
Αφήντς εμέν το παλληκάρ’
και μαναχ̌έσσα κείσαι

Ανάθεμα τη μάνα σου,
τον κύρ’ π’ εσέν εποίν’νεν
Εποίκε σε, τσούνας κουτάβ’,
σ’ εμέν πελιάν εφήν’νεν

Ανάθεμα, ανάθεμα,
διπλά ν’ ανάθεμά σε
Σην ψ̌η σ’ ελιγοθύμανα
κι εσύ έλεες κοιμάσαι