Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πολλά ψηλά πα μη πετάς [τζ̌ανίμ, αμάν!] πέταξον ’λίγον χαμηλά [τζ̌ανίμ, αμάν!] Πέταξον ’λίγον χαμηλά [τζ̌ανίμ, αμάν!] και ρούξον σην εγκάλα̤ μ’ [τζ̌ανίμ, αμάν!] Σον Αϊ-Λίαν αφκακέσ’ [τζ̌ανίμ, αμάν!] θερίζ’ τ’ εμόν τ’ αρνόπον [τζ̌ανίμ, αμάν!] Έμορφα και νόστιμα [τζ̌ανίμ, αμάν!] θερίζ’ τ’ εμόν τ’ αρνόπον [τζ̌ανίμ, αμάν!] ♫ Πάει ο ποπάς, πάει ο ποπάς φιλεί την Παναγία Πάγω κι εγώ ο χ̌ιλάκλερος φιλώ την ποπαδίαν Δύο κορτσόπα -ν- έμορφα Ανάστα και Μαρίκα Την Μαρίκα εφίλεσα [πουλί μ’] την ’Νάστα εγκαλά̤στα Αν αποθάνω θάψτε με σ’ έναν ψηλόν ραχ̌όπον Θ’ ακούω τσ̌οπάν’ σ̌ύριγμαν [πουλί μ’] και κεμεντζ̌ές λαλόπον ♫ [Και -ν-] Έμορφος είσαι έμορφος, τιδέν ’κ’ έχω να λέγω Εγώ πα παλληκάρ’ είμαι το καρδόπο σ’ θα καίγω Εγώ ποπάς ’κι ’ίνουμαι σο ιερόν ’κ’ εμπαίνω Όταν ελέπω τ’ έμορφα [πουλί μ’] σ̌ασ̌εύω κι απομένω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αϊ-Λίαν | άγιο Ηλία | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφκακέσ’ | κάτω πέρα | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| εγκαλά̤στα | αγκάλιασα, πήρα στην αγκαλιά μου | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κεμεντζ̌ές | λύρας | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πέταξον | (προστ.) πέταξε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποπαδίαν | παπαδιά | ||
| ποπάς | παπάς | ||
| ραχ̌όπον | ραχούλα, μικρό βουνό | ||
| ρούξον | (προστ.) πέσε | ||
| σ̌ασ̌εύω | σαστίζω, τα έχω χαμένα | şaşmak | |
| σ̌ύριγμαν | σφύριγμα | σῦριγξ | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τσ̌οπάν’ | τσομπάνηδες, βοσκοί, (γεν.) τσομπάνων | çoban/çūbān, şūbān |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αϊ-Λίαν | άγιο Ηλία | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφκακέσ’ | κάτω πέρα | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| εγκαλά̤στα | αγκάλιασα, πήρα στην αγκαλιά μου | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κεμεντζ̌ές | λύρας | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πέταξον | (προστ.) πέταξε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποπαδίαν | παπαδιά | ||
| ποπάς | παπάς | ||
| ραχ̌όπον | ραχούλα, μικρό βουνό | ||
| ρούξον | (προστ.) πέσε | ||
| σ̌ασ̌εύω | σαστίζω, τα έχω χαμένα | şaşmak | |
| σ̌ύριγμαν | σφύριγμα | σῦριγξ | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τσ̌οπάν’ | τσομπάνηδες, βοσκοί, (γεν.) τσομπάνων | çoban/çūbān, şūbān |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 