Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Κορτσόπον είσαι -ν- έμορφον, η μαχαλά σ’ τιμά σε Αρ’ όσον ντ’ αγαπώ σε εγώ, η μάνα σ’ ’κι αγαπά σε Έντεκα κι εννέα είκοσ’, οφετός εγέμ’ αΐκος Θα κυνηγώ τα κορτσόπα άμον άγριος λύκος Καλά ’ποίκα κι εγάπεσα ση μαχαλά σ’ κορτσόπον Εμπαίν’, εβγαίν’ κι ελέπ’ ατό και χ̌αίρεται το ψ̌όπο μ’ Είδ’ ατεν και -ν- ελιγώθα, ερρούξα κι ετσ̌αμουρώθα Εκούιξα μανίτσα μ’ «Χα! Έμορφος τρυγονίτσα!» Ση πόρτα σ’ πάω κι έρχουμαι και -ν- άμον γυρευός Εσύ γουεύ’ς το φίλεμαν ντ’ εδέκεν ο Θεός -ι Είδ’ ατέν κι ο νου μ’ επήεν κι όλον το κορμί μ’ εσείεν Είδ’ ατέν και -ν- ελιγώθα, ερρούξα κι ετσ̌αμουρώθα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκος | τέτοιος | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γουεύ’ς | λυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις | kıymak | |
| γυρευός | επαίτης, ζητιάνος | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εγέμ’ | έγινα | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| εκούιξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελιγώθα | χάνω τις αισθήσεις μου, λιποθυμώ | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| επήεν | πήγε | ||
| ερρούξα | έπεσα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| εσείεν | σείστηκε | ||
| ετσ̌αμουρώθα | γέμισα λάσπες | çamur | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| ’ποίκα | (εποίκα) έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χα! | να!, ορίστε!, ιδού! | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκος | τέτοιος | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γουεύ’ς | λυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις | kıymak | |
| γυρευός | επαίτης, ζητιάνος | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εγέμ’ | έγινα | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| εκούιξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελιγώθα | χάνω τις αισθήσεις μου, λιποθυμώ | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| επήεν | πήγε | ||
| ερρούξα | έπεσα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| εσείεν | σείστηκε | ||
| ετσ̌αμουρώθα | γέμισα λάσπες | çamur | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| ’ποίκα | (εποίκα) έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χα! | να!, ορίστε!, ιδού! | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Β’ φωνή: Σταύρος Σαββίδης
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 