Μελεσσίδι μ’ καματέρ’κον

Ατουπέσ’, ατουπέσ’,
σο καρδόπο σ’ κι άλλ’ απέσ’
’φύτρωσεν έναν βοτρύδ’
για να τρώει το μελεσσίδ’

Μελεσσίδι μ’ καματέρ’κον¹,
δος με τα φτερά σ’ ας τρέχω
ν’ έρχουμαι ους τη φωλέα σ’
κι αποθάνω ας σα σ̌κεντρέας

Ατουπάν’, ατουπάν’,
σα στομόχ̌ειλα σ’ απάν’
Μελεσσίδ’ πη μελεσσεύ’²
τη σεβντάν θα αρτουρεύ’

Μελεσσίδι μ’ καματέρ’κον¹,
δος με τα φτερά σ’ ας τρέχω
ν’ έρχουμαι ους τη φωλέα σ’
κι αποθάνω ας σα σ̌κεντρέας

Ατού ’φκά, ατού ’φκά,
σ’ εγκαλιόπο σ’ κι άλλο αφκά
Η σεβντά κι η αγουρέα
εύρανε ζεστόν φωλέαν

Μελεσσίδι μ’ καματέρ’κον¹,
δος με τα φτερά σ’ ας τρέχω
ν’ έρχουμαι ους τη φωλέα σ’
κι αποθάνω ας σα σ̌κεντρέας