
Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Βαγγέλης Βαλσαμίδης
Έναν καρδίαν έχω εγώ κι απέσ’ η εγάπη μ’ έναν ντο κρούει, πουλόπο μ’, και πονεί μανάχον για τ’ εσέναν Εσύ ση δίψα μ’ το νερόν, σην πείνα μ’ θρουμμουλόπον και σην εγάπ’ τραντάφυλλον που¹ σκουντουλίζ’ σο ψ̌όπο μ’ Μετ’ εσέν όντες είμαι, ψ̌η μ’, τον ήλεν πα ’κι θέλω Φώταγμαν ας σον πρόσωπο σ’ κι ας σ’ ομματόπα σ’ παίρω Εσύ ση δίψα μ’ το νερόν, σην πείνα μ’ θρουμμουλόπον και σην εγάπ’ τραντάφυλλον που¹ σκουντουλίζ’ σο ψ̌όπο μ’ Σ’ έναν ραφίδ’ κρεμάεται η τύχη μ’ ας σα χ̌είλια σ’ Φοούμαι γιάμ’ θα κόπεται και χάνω, αρνί μ’, τη μύρα σ’ Εσύ ση δίψα μ’ το νερόν, σην πείνα μ’ θρουμμουλόπον και σην εγάπ’ τραντάφυλλον που¹ σκουντουλίζ’ σο ψ̌όπο μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| θρουμμουλόπον | ψιχουλάκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόπεται | κόβεται | ||
| κρεμάεται | κρέμεται | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μύρα | οσμή, μυρωδιά | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραφίδ’ | κλωστή, νήμα | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| τραντάφυλλον | τριαντάφυλλο | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| φώταγμαν | φωτισμός, λαμποκόπημα | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
| θρουμμουλόπον | ψιχουλάκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόπεται | κόβεται | ||
| κρεμάεται | κρέμεται | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μύρα | οσμή, μυρωδιά | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραφίδ’ | κλωστή, νήμα | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| τραντάφυλλον | τριαντάφυλλο | ||
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| φώταγμαν | φωτισμός, λαμποκόπημα | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |

¹ Ορθ. η χρήση του «ντο» αντί του «που» για το άψυχο ουσιαστικό «τραντάφυλλον»
