Με δάκρυ͜α τη καρδίας

Με δάκρυ͜α τη καρδίας
μοιρολογώ
Πλύν’νε, μάνα, το ταφόπο σ’
ντο ’κχ̌ύνω εγώ
Άφτω το καντηλόπο σ’
καλατσ̌εύω σε
Τα τέρτι͜α ντ’ έχω, μάνα,
όλι͜α λέγω σε

Έρθα, μάνα, κι οσήμερον
σ’ έρημον το ταφόπο σ’
Ν’ άφτω σε έναν κερόπον,
να γαληνεύ’ το ψ̌όπο σ’

Με δάκρυ͜α τη καρδίας
μοιρολογώ
Πλύν’νε, μάνα, το ταφόπο σ’
ντο ’κχ̌ύνω εγώ
Άφτω το καντηλόπο σ’
καλατσ̌εύω σε
Τα τέρτι͜α ντ’ έχω, μάνα,
όλι͜α λέγω σε

Εχάσα σε κι εχάσες με,
εχάθαν, μάνα, όλι͜α
Αροθυμία σ’ ’κι χάται
κι ας δα̤βαίν’νε τα χρόνι͜α

Με δάκρυ͜α τη καρδίας
μοιρολογώ
Πλύν’νε, μάνα, το ταφόπο σ’
ντο ’κχ̌ύνω εγώ
Άφτω το καντηλόπο σ’
καλατσ̌εύω σε
Τα τέρτι͜α ντ’ έχω, μάνα,
όλι͜α λέγω σε

Με δάκρυ͜α τη καρδίας
μοιρολογώ
Πλύν’νε, μάνα, το ταφόπο σ’
ντο ’κχ̌ύνω εγώ
Άφτω το καντηλόπο σ’
καλατσ̌εύω σε
Τα τέρτι͜α ντ’ έχω, μάνα,
όλι͜α λέγω σε