Ελύγα

[Και -ν-] Ελύγα ας σα τερτόπα μ’
κι ας σα αροθυμίας
Πως έτονε το τέρεμα σ’
να έτον κι η καρδία σ’

Σ’ αβούτ’ τον κόσμον που όλ’ ζουν
επλάστες για τ’ εμένα
Ατώρα φεύ’ς κι αφήντς εμέν
με ’μάτι͜α δα̤κρωμένα

Ελύγα ας σα τερτόπα μ’
κι ας σα αροθυμίας
Πως έτονε το τέρεμα σ’
να έτον κι η καρδία σ’

[Και] Τα νυχτοπερπατέματα σ’
εμάραναν το ψ̌όπο μ’
Αν άλλον ’λέπ’ς σο όρωμα σ’
σον κόσμον ’κ’ έχω τόπον

[Και -ν-] Ελύγα ας σα τερτόπα μ’
κι ας σα αροθυμίας
Πως έτονε το τέρεμα σ’
να έτον κι η καρδία σ’

[Και] Θεέ μ’, άκ’σον τα τερτόπα μ’,
Θεέ μ’, άκ’σον ντο λέγω
Πώς έτονε το θέλημα Σ’
για τ’ ομμάτι͜α τ’ς να κλαίγω

Ελύγα ας σα τερτόπα μ’
κι ας σα αροθυμίας
Πως έτονε το τέρεμα σ’
να έτον κι η καρδία σ’

Ελύγα ας σα τερτόπα μ’
κι ας σα αροθυμίας
Πως έτονε το τέρεμα σ’
να έτον κι η καρδία σ’