
Στιχουργοί: Γιώργος Μαυρίδης
Συνθέτες: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Έναν μολύβ’ κι έναν χαρτίν ο πόνον σην καρδία μ’ Το χ̌έρι μ’ γράφτ’ και ας σην ψ̌η μ’ εβγαίν’ η τραγωδία μ’ Ατά ντο γράφω οσήμερον ξαν έντανε θυμούμαι Θεόν ’κ’ έχ’νε απάν’ ατουν καρδίαν να πονούνε Τ’ ομμάτι͜α μ’ είδανε πολλά και ντο πονεί με γράφω Εύρανε θάλασσαν βαθύν κι εποίκαν ατο τάφο Έναν μολύβ’ κι έναν χαρτίν τ’ ομμάτι͜α μ’ νεβραμένα, γιατ’ είδαν μάνες και μωρά εντάμαν φουρκιμένα Ατά ντο γράφω οσήμερον ως τον Θεόν να πάνε κι άλλο να μη επορούν κακόν ξαν να ευτάνε Τ’ ομμάτι͜α μ’ είδανε πολλά και ντο πονεί με γράφω Εύρανε θάλασσαν βαθύν κι εποίκαν ατο τάφο Τ’ ομμάτι͜α μ’ είδανε πολλά και ντο πονεί με γράφω Εύρανε θάλασσαν βαθύν κι εποίκαν ατο τάφο
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατουν | τους | ||
| γράφτ’ | γράφω/ει | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| έντανε | έγιναν | ||
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| επορούν | μπορούν | ||
| εύρανε | βρήκαν | ||
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θυμούμαι | θυμάμαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οσήμερον | σήμερα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τραγωδία | τραγούδι | ||
| φουρκιμένα | πνιγμένα | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατουν | τους | ||
| γράφτ’ | γράφω/ει | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| έντανε | έγιναν | ||
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| επορούν | μπορούν | ||
| εύρανε | βρήκαν | ||
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θυμούμαι | θυμάμαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οσήμερον | σήμερα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τραγωδία | τραγούδι | ||
| φουρκιμένα | πνιγμένα | ||
| ψ̌η | ψυχή |

