Σο ραχ̌ίν έναν πουλίν

Σο ραχ̌ίν έναν πουλίν
έν’ άμον τ’ εμόν τ’ αρνίν
Κελαηδεί ους να μερών’ το πουλίν
άμον τ’ εμόν το γιαβρίν

[Και -ν-] Η σεβτά σ’ έν’ το γιατρικόν,
[και] το χαμόγελον τ’ εσόν,
όλι͜ον ο κόσμον έν’ τ’ εμόν [νέι]
Η σεβτά σ’ το γιατρικόν,
το χαμόγελον τ’ εσόν,
όλι͜ον ο κόσμον έν’ τ’ εμόν [νέι]

Σο ψηλόν και το ραχ̌ίν
κρύον έν’ εκεί πηγήν
Κι η τρυγόνα μ’ έχ̌’ σταμνίν, το πουλί μ’,
φέρ’ νερόν ση ζέστεν πίν’

[Και -ν-] Η σεβτά σ’ έν’ το γιατρικόν,
[και] το χαμόγελον τ’ εσόν,
όλι͜ον ο κόσμον έν’ τ’ εμόν [έι]
Η σεβτά σ’ το γιατρικόν,
το χαμόγελον τ’ εσόν,
όλι͜ον ο κόσμον έν’ τ’ εμόν [νέι]

Κλαίει σ’ ορμάν’ έναν ελάφ’
το πουλόπο μ’ «αχ!» και «βαχ!»
Δί’ ατο κρύον νερόν το πουλί μ’
τη γεράν αθε λαρών’

Η σεβτά σ’ το γιατρικόν,
το χαμόγελον τ’ εσόν,
όλι͜ον ο κόσμον έν’ τ’ εμόν [νέι]
Η σεβτά σ’ το γιατρικόν,
το χαμόγελον τ’ εσόν,
όλι͜ον ο κόσμον έν’ τ’ εμόν [νέι]