.
.
Ανθρώπ’ς θέλω ολόερα μ’

Πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’

Πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’
fullscreen
Εγώ εσέναν ντ’ εθέλ’να;
άλλεν έπρεπε να ’παίρ’να
Ποίον έτον το χαΐρι σ’;
Πώς ομοίαζες τον κύρη σ’!

Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’,
πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’

Σκαμνίν σ’ οσπίτ’ ’κι χουλέντς,
το πουρνόν θα σ’κούσαι φεύ’ς
Και θα κλώσ̌κεσαι παρώρας,
πώς εγένουσ’νε τη χώρας!

Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’,
πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’

Άμον αβτζ̌αρία κάτα
άν’ και κα και σ’ έναν στράταν
Καφετζού ση γειτονίαν
και τ’ οσπίτι σ’ παίρ’ φωτίαν

Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’,
πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’

Εγώ πάω ση δουλείαν,
θα τερώ και τα παιδία
Και ντ’ εθέλ’να την παντρείαν
μετ’ εσέν την οκνηρία;

Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’,
πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αβτζ̌αρία(για γάτα) που κυνηγάει, επιδέξια κυνηγός avcı
άλλενάλλη
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
άν’άνω, πάνω, άνωθεν
ατέαυτή
βρέχ̌’βρέχει
δουλείανδουλειά
εγένουσ’νεέγινες, κατήντησες
εθέλ’ναήθελα
έτονήταν
κάταγάτα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεσαιγυρίζεις, επιστρέφεις
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νουνίζ’σκέφτεται
οκνηρίατεμπέλα ὀκνηρός < ὄκνος
οσπίτ’σπίτι hospitium<hospes
οσπίτισπίτι hospitium<hospes
παιδίαπαιδιά
παίρ’παίρνω/ει
’παίρ’να(επαίρ’να) έπαιρνα
παντρείανπαντρειά, γάμο
παρώραςπρόωρα, παράκαιρα
πουρνόνπρωί, πρωινό, επαύριον
σ’κούσαισηκώνεσαι
τερώκοιτώ
τιδέντίποτα
φεύ’ςφεύγεις
χ̌ι͜ονίζ’χιονίζει
χαΐρικαλοσύνη, εύνοια, χρησιμότητα hayır/ḫayr
χουλέντςζεσταίνεις, θερμαίνεις
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αβτζ̌αρία(για γάτα) που κυνηγάει, επιδέξια κυνηγός avcı
άλλενάλλη
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
άν’άνω, πάνω, άνωθεν
ατέαυτή
βρέχ̌’βρέχει
δουλείανδουλειά
εγένουσ’νεέγινες, κατήντησες
εθέλ’ναήθελα
έτονήταν
κάταγάτα
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεσαιγυρίζεις, επιστρέφεις
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νουνίζ’σκέφτεται
οκνηρίατεμπέλα ὀκνηρός < ὄκνος
οσπίτ’σπίτι hospitium<hospes
οσπίτισπίτι hospitium<hospes
παιδίαπαιδιά
παίρ’παίρνω/ει
’παίρ’να(επαίρ’να) έπαιρνα
παντρείανπαντρειά, γάμο
παρώραςπρόωρα, παράκαιρα
πουρνόνπρωί, πρωινό, επαύριον
σ’κούσαισηκώνεσαι
τερώκοιτώ
τιδέντίποτα
φεύ’ςφεύγεις
χ̌ι͜ονίζ’χιονίζει
χαΐρικαλοσύνη, εύνοια, χρησιμότητα hayır/ḫayr
χουλέντςζεσταίνεις, θερμαίνεις
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
Πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost