Στιχουργοί: Πόλυς Παυλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Το πρωί - πρωί θα σ’κούται ση δουλείαν για να πάει Νίφκεται και την ευχ̌ήν ατ’ έμπρι͜α σο καντήλ’ ευτάει Τον Θεόν παρακαλεί δύναμην να δί’ ατον και υγεία σα παιδία τ’, ση γαρήν ατ’ και σ’ ατόν Ο πατέρας έν’, παιδία, τη ’σπιτί’ μουν το στουλάρ’ Κανείς ’κ’ επορεί να στέκ’ ση πατέρα το ποδάρ’ Πίκρας, βάσανα φορτούται και τη ζωής το γομάρ’ και σα δύσκολα τα ώρας πρέπ’ να εβγαίν’ παλληκάρ’ Ως το βράδον πολεμά παράδες να γαζανεύ’ Όντες ’κι κανείντανε τη νύχταν πα πάει δουλεύ’ Ο πατέρας έν’, παιδία, τη ’σπιτί’ μουν το στουλάρ’ Κανείς ’κ’ επορεί να στέκ’ ση πατέρα το ποδάρ’ Αέτσ’ δα̤βαίν’νε τα χρόνι͜α ας ση ζήσην ’κ’ εγροικά Τη παιδί’ η ευτυχία, τη πατέρα η χαρά Κι όταν έρ’τανε τα χ̌ι͜όνι͜α και γεράματα μερών’ν Αναμέν’ ας σα παιδία τ’ και -ν- έναν ποτήρ’/χουλιάρ’ νερόν Ο πατέρας έν’, παιδία, τη ’σπιτί’ μουν το στουλάρ’ Κανείς ’κ’ επορεί να στέκ’ ση πατέρα το ποδάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| βράδον | βράδυ | ||
| γαζανεύ’ | κερδίζω/ει, αποκτώ/άει (κέρδος) | kazanmak | |
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| γομάρ’ | φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| δα̤βαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| δί’ | δίνει | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| δουλεύ’ | δουλεύει | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ἐμπρός | |
| έν’ | είναι | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έρ’τανε | έρχονται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κανείντανε | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μερών’ν | ξημερώνουν | ||
| μουν | μας | ||
| νίφκεται | πλένεται | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδί’ | παιδιού | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παράδες | λεφτά, χρήματα | para/pāre | |
| πίκρας | πίκρες | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| ’σπιτί’ | σπιτιού | hospitium<hospes | |
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| φορτούται | φορτώνεται | ||
| χουλιάρ’ | κουτάλι | κοχλιάριον | |
| ώρας | ώρες |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| βράδον | βράδυ | ||
| γαζανεύ’ | κερδίζω/ει, αποκτώ/άει (κέρδος) | kazanmak | |
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| γομάρ’ | φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| δα̤βαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| δί’ | δίνει | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| δουλεύ’ | δουλεύει | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ἐμπρός | |
| έν’ | είναι | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| έρ’τανε | έρχονται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κανείντανε | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μερών’ν | ξημερώνουν | ||
| μουν | μας | ||
| νίφκεται | πλένεται | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδί’ | παιδιού | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παράδες | λεφτά, χρήματα | para/pāre | |
| πίκρας | πίκρες | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| σ’κούται | σηκώνεται | ||
| ’σπιτί’ | σπιτιού | hospitium<hospes | |
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| φορτούται | φορτώνεται | ||
| χουλιάρ’ | κουτάλι | κοχλιάριον | |
| ώρας | ώρες |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 