Στιχουργοί: Γιώργος Νικολαΐδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η νύφε προκομμέντσα έν’, τιμά τον πεθερόν ατ’ς Μακρύν σ̌κοινίν μη δί’τε ατεν, φορτούται τ’ όρος κι έρ’ται Τρανόν σταμνίν μη δί’τε ατεν, τσουρών’ το πεγάδ’ κι έρ’ται Τίμα, νύφε, τον πεθερό σ’ ας σον κύρη σ’ καλλίον Τίμα, νύφε, την πεθερά σ’ ας ση μάνα σ’ καλλίον Τίμα, νύφε, τ’ αντραδέλφι͜α σ’ ας σ’ αδέλφι͜α σ’ καλλίον Τίμα, νύφε, τον άντρα σου ασ’ ολουνούς καλλίον Και ν’ αμπελώντς και να κλαδώντς και να γομώντς τον κόσμον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αντραδέλφι͜α | κουνιάδοι/ες της νύφης | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ασ’ | από | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γομώντς | γεμίζεις | ||
| δί’τε | δίνετε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κλαδώντς | φέρνεις κλαδιά | ||
| νύφε | νύφη | ||
| πεγάδ’ | βρύση | ||
| προκομμέντσα | προκομμένη | ||
| τσουρών’ | στερεύει, στραγγίζει | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
| φορτούται | φορτώνεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αντραδέλφι͜α | κουνιάδοι/ες της νύφης | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ασ’ | από | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γομώντς | γεμίζεις | ||
| δί’τε | δίνετε | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κλαδώντς | φέρνεις κλαδιά | ||
| νύφε | νύφη | ||
| πεγάδ’ | βρύση | ||
| προκομμέντσα | προκομμένη | ||
| τσουρών’ | στερεύει, στραγγίζει | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
| φορτούται | φορτώνεται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 