.
.
Μανίζω, μουρδουλίζω

Μανίζω, μουρδουλίζω

Μανίζω, μουρδουλίζω
fullscreen
Με το σιγκίν άμον Α’έρτς
τ’ Αρχαγγελί’ ρομφαία,
εσ̌κέντρισες το ψ̌όπο μου
απ’ άκρας και βαθέα

Μανίζω, μουρδουλίζω
εσέν όντες νουνίζω
Κλώσκουμαι μετανίσκουμαι
και τα δάκρυ͜α μ’ σπογγίζω

Όντες χτενί͜εις τα μαλλόπα σ’
κι απάν’ σ’ ωμία σ’ ’κχ̌ύουν
του Παραδεισί’ τα πόρτας
για τ’ εμέν πώς ανοίουν!

Μανίζω, μουρδουλίζω
εσέν όντες νουνίζω
Κλώσκουμαι μετανίσκουμαι
και τα δάκρυ͜α μ’ σπογγίζω

Ζαροχ̌ειλι͜άεις όντες σιμώντς
απομακραίντς και κλαις -ι
Ευτάς με του κλαμάτ’ παιδίν
κι εμέν τιδέν’ ’κι λες -ι

Μανίζω, μουρδουλίζω
εσέν όντες νουνίζω
Κλώσκουμαι μετανίσκουμαι
και τα δάκρυ͜α μ’ σπογγίζω

Ετύλτσα τα νεότητα μ’
λεγνόν κισσάδ’ ση γούλα σ’
Φοούμαι δί’ς με φίλεμαν
ντ’ εδώκεν ο Ιούδας

Μανίζω, μουρδουλίζω
εσέν όντες νουνίζω
Κλώσκουμαι μετανίσκουμαι
και τα δάκρυ͜α μ’ σπογγίζω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
Α’έρτςαϊ-Γιώργης
άκραςάκρης, άκρες (πληθ. τα)
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανοίουνανοίγουν
απ’ άκραςμε τη σειρά
απάν’πάνω
απομακραίντςαπομακραίνεις
Αρχαγγελί’Αρχαγγέλου
βαθέαβαθιά
γούλαλαιμός gula
δί’ςδίνεις
εδώκενέδωσε
εσ̌κέντρισεςκέντρισες, λόγχισες
ετύλτσατύλιξα
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
ευτάς με του κλαμάτ’με κάνεις να κλαίω
ζαροχ̌ειλι͜άειςστραβώνεις τα χείλη σου
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κισσάδ’κισσός
κλώσκουμαιγυρίζω, επιστρέφω
’κχ̌ύουνεκχύνονται, χύνονται, εκρέουν εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λεγνόνλιγνό, λεπτό
μαλλόπαμαλλάκια
μανίζωκατακαίω κάτι μέχρι καπνιάς, οργίζομαι, θυμώνω
μετανίσκουμαικάνω μετάνοια (γονυκλισία μετά προσευχής)
μουρδουλίζωγρυλλίζω υπόκωφα
νεότητανιότη, νιάτα
νουνίζωσκέφτομαι
όντεςόταν
παραδεισί’παραδείσου
πόρτας(ονομ.πληθ.) πόρτες porta
σιγκίνλόγχη süngü
σιμώντςπλησιάζεις, σιμώνεις
σπογγίζωσκουπίζω
φίλεμανφιλί
φοούμαιφοβάμαι
χτενί͜ειςχτενίζεις
ψ̌όποψυχούλα
ωμίαώμοι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
Α’έρτςαϊ-Γιώργης
άκραςάκρης, άκρες (πληθ. τα)
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανοίουνανοίγουν
απ’ άκραςμε τη σειρά
απάν’πάνω
απομακραίντςαπομακραίνεις
Αρχαγγελί’Αρχαγγέλου
βαθέαβαθιά
γούλαλαιμός gula
δί’ςδίνεις
εδώκενέδωσε
εσ̌κέντρισεςκέντρισες, λόγχισες
ετύλτσατύλιξα
ευτάςκάνεις, φτιάχνεις εὐθειάζω
ευτάς με του κλαμάτ’με κάνεις να κλαίω
ζαροχ̌ειλι͜άειςστραβώνεις τα χείλη σου
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κισσάδ’κισσός
κλώσκουμαιγυρίζω, επιστρέφω
’κχ̌ύουνεκχύνονται, χύνονται, εκρέουν εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λεγνόνλιγνό, λεπτό
μαλλόπαμαλλάκια
μανίζωκατακαίω κάτι μέχρι καπνιάς, οργίζομαι, θυμώνω
μετανίσκουμαικάνω μετάνοια (γονυκλισία μετά προσευχής)
μουρδουλίζωγρυλλίζω υπόκωφα
νεότητανιότη, νιάτα
νουνίζωσκέφτομαι
όντεςόταν
παραδεισί’παραδείσου
πόρτας(ονομ.πληθ.) πόρτες porta
σιγκίνλόγχη süngü
σιμώντςπλησιάζεις, σιμώνεις
σπογγίζωσκουπίζω
φίλεμανφιλί
φοούμαιφοβάμαι
χτενί͜ειςχτενίζεις
ψ̌όποψυχούλα
ωμίαώμοι
Μανίζω, μουρδουλίζω

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost