Εμάεψες το καρδόπο μ’

Ση στράταν ελέπω σε,
τ’ ομμάτι͜α μ’ χαμογελούν
Και ’ς σ’ αροθυμία σ’, πουλί μ’,
δάκρυ͜α ’κχ̌ύγουν και πονούν

Εμάεψες το καρδόπο μ’,
’φώταξες απέσ’ σο ψ̌όπο μ’
Σα χαράντας και σα πόνια,
σουμά σ’ να δι͜αβαίν’νε χρόνια

Τρανόν τ’ εμόν η σεβντά
για τ’ εσέν θ’ έχω χαράν
Για τ’ εσέν ντο αγαπάς με
και καμίαν ’κι χορτά͜εις με

Εμάεψες το καρδόπο μ’,
’φώταξες απέσ’ σο ψ̌όπο μ’
Σα χαράντας και σα πόνια,
σουμά σ’ να δι͜αβαίν’νε χρόνια

Σον κόσμον ’κ’ εράεψα
και ας σον Θεόν καμίαν
Άμον εσέν άγγελον
δί’ εμέν η Παναΐα

Εμάεψες το καρδόπο μ’,
’φώταξες απέσ’ σο ψ̌όπο μ’
Σα χαράντας και σα πόνια,
σουμά σ’ να δι͜αβαίν’νε χρόνια