Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η σ̌ιταντάνα ’χόρευεν τ’ αντζία τ’ς άν’ ’κ’ επαίρ’νεν Τα περπεντούλια εσείουσαν κι άμον κερβάνα επέγ’νεν Σ̌ιταντάνα μ’, σ̌ιταντάνα μ’ Λελεύω σε, κερβάνα μ’! Σ̌ιταντάνα μ’, σ̌ιταντάνα μ’ Ευτάς άμον ντο ’κ’ είδες με άμον ντο ’κ’ εγνωρί͜εις με Πας κουκουλούσαι το λετσ̌έκ’ σ’ αποφκακέσ’ τερείς με Σ̌ιταντάνα μ’, σ̌ιταντάνα μ’ Λελεύω σε, κερβάνα μ’! Σ̌ιτα-Σ̌ιτα- Σ̌ιταντάνα μ’ Α’έρ’ ι-μ’ κι αε-Θόδωρε με τ’ άσπρον τ’ αλογόπον Έπαρ’ εμέν και κρέμ’σον με σ’ εγάπ’ς ι-μ’ τ’ εγκαλιόπον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| Α’έρ’ | αϊ-Γιώργη | ||
| αλογόπον | αλογάκι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αποφκακέσ’ | από κάτω πέρα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εγνωρί͜εις | γνωρίζεις | ||
| επαίρ’νεν | έπαιρνε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| εσείουσαν | σείονταν, κουνιόντουσαν πέρα δώθε δυνατά | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κερβάνα | η αγελάδα που προπορεύεται της αγέλης | kervan/kārbān=καραβάνι | |
| κουκουλούσαι | κουκουλώνεσαι, σκεπάζεσαι | ||
| κρέμ’σον | (προστ.) γκρέμισε, ρίξε στη γη, άφησε, εγκατέλειψε | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| περπεντούλια | ορμαθός αργυρών και χρυσών κοσμημάτων ή μαργαριταριών που κοσμούν την κεφαλή γυναίκας (κατά τη βυζαντινή περίοδο συνήθως τα κοσμήματα αυτά κρέμονταν από το πλάι στέμματος κεφαλής) | perpendula/pendulo | |
| σ̌ιταντάνα | αυτή που τραντάζεται, σείεται ολόκληρη | πιθ. εκ του (επιτατ.) συν+τανταλίζω | |
| τερείς | κοιτάς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| Α’έρ’ | αϊ-Γιώργη | ||
| αλογόπον | αλογάκι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αποφκακέσ’ | από κάτω πέρα | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εγνωρί͜εις | γνωρίζεις | ||
| επαίρ’νεν | έπαιρνε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| εσείουσαν | σείονταν, κουνιόντουσαν πέρα δώθε δυνατά | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κερβάνα | η αγελάδα που προπορεύεται της αγέλης | kervan/kārbān=καραβάνι | |
| κουκουλούσαι | κουκουλώνεσαι, σκεπάζεσαι | ||
| κρέμ’σον | (προστ.) γκρέμισε, ρίξε στη γη, άφησε, εγκατέλειψε | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| περπεντούλια | ορμαθός αργυρών και χρυσών κοσμημάτων ή μαργαριταριών που κοσμούν την κεφαλή γυναίκας (κατά τη βυζαντινή περίοδο συνήθως τα κοσμήματα αυτά κρέμονταν από το πλάι στέμματος κεφαλής) | perpendula/pendulo | |
| σ̌ιταντάνα | αυτή που τραντάζεται, σείεται ολόκληρη | πιθ. εκ του (επιτατ.) συν+τανταλίζω | |
| τερείς | κοιτάς |
Φωτ. Περπενδούλια (perpendula) από ψηφιδωτό και εικόνα βυζαντινής εποχής.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 