.
.
Μέρ’ έν’ το γιαβρί μ’;

Μέρ’ έν’ το γιαβρί μ’;

Μέρ’ έν’ το γιαβρί μ’;
fullscreen
Έι! Χριστέ μ’ και Παναΐα μ’
ας ’ρωτώ εγώ πα μίαν
Πού επήεν; Εμέν εφέκεν
τ’ εμόν το γιαβρίν

Και τα νύχτας πού κοιμάται
και εμένα ’κι αφουκράται;
Για πέει με ντο να ευτάγω
αΐκον ζωήν;

Τ’ ομμάτι͜α μ’ όντες τσαμμώνω
μετ’ εσέναν ανταμώνω
Χ̌αίρουμαι κι όλιον ο κόσμον
τ’ εμόν έν’, πουλί μ’

Και μερών’ και εγνεφίζω
«Πού έν’ το γιαβρί μ’;» κουίζω
Μανουσ̌άκι μ’, τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’
όλο̤ν η ζωή μ’

Όθεν κεσ’ τερώ, σ̌ασ̌εύω
Εθαρρώ ατέν τσ̌ατεύω
Αγγελούδι μ’, τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’,
παραδείσ’ πουλί μ’

Και τερεί και λέει με «έλα!»
Γιάμ’ λέει με «Χαμογέλα,
αέτσ’ έτονε γραμμένον
ποίσον ’πομονήν»;

Τ’ ομμάτι͜α μ’ όντες τσαμμώνω
μετ’ εσέναν ανταμώνω
Χ̌αίρουμαι κι όλιον ο κόσμον
τ’ εμόν έν’, πουλί μ’

Και μερών’ και εγνεφίζω
«Πού έν’ το γιαβρί μ’;» κουίζω
Μανουσ̌άκι μ’, τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’
όλο̤ν η ζωή μ’
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
αΐκοντέτοιο/α
ατέναυτήν
αφουκράταιαφουγκράζεται
γιαβρίμωρό, μικρό, παιδί yavru
γιαβρίνμωρό, μικρό, παιδί yavru
γιάμ’μήπως, ή μη ya/yā + μη
εγνεφίζωξυπνώ
εθαρρώθαρρώ, νομίζω, υποθέτω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
επήενπήγε
έτονεήταν
ευτάγωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
εφέκενάφησε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κουίζωφωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά
μανουσ̌άκιμενεξές/βιολέτα մանուշակ (manušak)<manafšak
μερών’μερώνει, ξημερώνει
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίανμια φορά
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιονόλο, ολόκληρο
ομμάτι͜αμάτια
όντεςόταν
παπάλι, επίσης, ακόμα
ΠαναΐαΠαναγιά
παραδείσ’παραδείσου
πέει(προστ.) πες
ποίσον(προστ.) κάνε, φτιάξε ποιέω, ποιῶ
σ̌ασ̌εύωσαστίζω, τα έχω χαμένα şaşmak
τερείκοιτάει
τερώκοιτώ
τσαμμώνωκλείνω, σφαλίζω καμμύω
τσ̌ατεύωσυναντώ (τυχαία), τυχαίνω çatmak
τσ̌ιτσ̌εκόπολουλουδάκι çiçek
χ̌αίρουμαιχαίρομαι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αέτσ’έτσι
αΐκοντέτοιο/α
ατέναυτήν
αφουκράταιαφουγκράζεται
γιαβρίμωρό, μικρό, παιδί yavru
γιαβρίνμωρό, μικρό, παιδί yavru
γιάμ’μήπως, ή μη ya/yā + μη
εγνεφίζωξυπνώ
εθαρρώθαρρώ, νομίζω, υποθέτω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
επήενπήγε
έτονεήταν
ευτάγωκάνω, φτιάχνω εὐθειάζω
εφέκενάφησε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κουίζωφωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά
μανουσ̌άκιμενεξές/βιολέτα մանուշակ (manušak)<manafšak
μερών’μερώνει, ξημερώνει
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίανμια φορά
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιονόλο, ολόκληρο
ομμάτι͜αμάτια
όντεςόταν
παπάλι, επίσης, ακόμα
ΠαναΐαΠαναγιά
παραδείσ’παραδείσου
πέει(προστ.) πες
ποίσον(προστ.) κάνε, φτιάξε ποιέω, ποιῶ
σ̌ασ̌εύωσαστίζω, τα έχω χαμένα şaşmak
τερείκοιτάει
τερώκοιτώ
τσαμμώνωκλείνω, σφαλίζω καμμύω
τσ̌ατεύωσυναντώ (τυχαία), τυχαίνω çatmak
τσ̌ιτσ̌εκόπολουλουδάκι çiçek
χ̌αίρουμαιχαίρομαι
Μέρ’ έν’ το γιαβρί μ’;
Σημειώσεις
Αφιερωμένο στη μνήμη της Τανανάκη Μαριάνθης (02/10/1992-14/09/2011)

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost