Πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’

Εσύ αν λες με -ν- «έλα»
έρχουμαι τρεχτά-τρεχτά
Κρούω παίρω σε, -ν- φεύω
άμον πουλίν πεταχτά

Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ έμορφον το τσ̌αλούμι σ’
Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ ατό το γιοσμαλούκι σ’

Να σ̌κίζω την θάλασσαν,
να τρυπαίνω ραχ̌ία
Αγαπώ σε, θέλω σε,
τρώω τ’ εσά τα ψ̌ήα

Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ έμορφον το τσ̌αλούμι σ’
’Κόνεψεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ ατό το γιοσμαλούκι σ’

Σην καρδία μ’ βάλλω σε -ν,
από μακρά λαλώ σε
Τέρ’ μ’ αφήντς με μαναχόν,
πουλί μ’, παρακαλώ σε

Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ έμορφον το τσ̌αλούμι σ’
Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ ατό το γιοσμαλούκι σ’

’Γράνεμον εφύσεσεν
’τσάκωσεν τα κλαδία
Τ’ όνομα σ’ γραμμένον έν’
βαθέα/πουλόπο μ’ σην καρδία μ’

Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ έμορφον το τσ̌αλούμι σ’
’Ρίζωσεν σην καρδία μ’
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’
Γουρπάν’ να ’ίνουμ’ εγώ
σ’ ατό το γιοσμαλούκι σ’

Εσέβεν σην καρδία μ’,
πουλί μ’, το σεβταλούκι σ’