Στιχουργοί: Νίκος Σωτηριάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καρδόπο μ’, κακοπάθετον και παραπονεμένον Τσ’ εγάπ’ς είσαι περισ̌ανλούκ’ και σεβταλοδαρμένον Ο ήλιον ξάφτ’ καλοκαιρί’ κι απέσ’ -ι-σ’ κείνταν χ̌ι͜όνι͜α Νεφές ’κι αφήν’νε σε να παίρτς τη καρδι͜άς ι-σ’ τα πόνι͜α Παχτσ̌όπον έσ’, καρδόπο μου είχ̌ες άνοιξης χρώμαν κι ατώρα ας σα βάσανα ’κι τσ̌ιτσ̌ακών’ το χώμαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατώρα | τώρα | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| έσ’ | ήσουν | ||
| κακοπάθετον | κακοπαθημένο | ||
| καλοκαιρί’ | καλοκαιριού | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείνταν | κείτονται, ξαπλώνουν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| νεφές | αναπνοή | nefes | |
| ξάφτ’ | πυρώνει | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| παχτσ̌όπον | μικρός κήπος, περιβολάκι | bahçe/bāġçe | |
| περισ̌ανλούκ’ | εξαθλίωση, κακομοιριά, δυστυχία | perişanlık/perīşān | |
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| τσ̌ιτσ̌ακών’ | ανθοφορεί | çiçek |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατώρα | τώρα | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| έσ’ | ήσουν | ||
| κακοπάθετον | κακοπαθημένο | ||
| καλοκαιρί’ | καλοκαιριού | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κείνταν | κείτονται, ξαπλώνουν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| νεφές | αναπνοή | nefes | |
| ξάφτ’ | πυρώνει | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| παχτσ̌όπον | μικρός κήπος, περιβολάκι | bahçe/bāġçe | |
| περισ̌ανλούκ’ | εξαθλίωση, κακομοιριά, δυστυχία | perişanlık/perīşān | |
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| τσ̌ιτσ̌ακών’ | ανθοφορεί | çiçek |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 