Ατός, πουλί μ’, ντο έζησεν

Κι ατός, πουλί μ’, ντο έζησεν
κι ατός πα θ’ αποθάνει
Όλια σην πλάσην ντ’ έχτισεν
όλια ατός θα χάνει

Κι αν έτον, πουλί μ’, εφτωχός
ζωήν ατός ’κ’ εζήν’νεν
Τα πόνι͜α τ’ τα παράπονα τ’
σ’ έναν ποτήρ’ εβζήνεν

Κι αν έτον, πουλί μ’, πλούσιος
κι αν έφαεν και έπιεν
Ατός, πουλί μ’, πα θ’ αποθάν’
όντες η ώρα τ’ έρ’ται

Κι αν έτονε και σεβνταλής
θα χάν’ και τα σεβντάδες
Κανείς την ψ̌ην ατ’ ’κι αγοράζ’
αρνί μ’, με τα παράδες