Βέχω, βέχω

Το καρδόπο μ’ ας ση σεβντάν
τρανόν βρούλαν επέρεν
Αν ’κ’ ινανεύ’ς ατο, πουλί μ’,
σ̌κίσον ατο και τέρεν!

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω
κείμαι κα’, τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
[Και] Με τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω

Χωρίς εσέν ’κι ’ίνουμαι
χωρίς εσέν ’κι στέκω
Χωρίς εσέν σο μαξιλάρ’
το κιφάλι μ’ ’κι θέκω

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω
κείμαι κα’, τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
Με τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω

Βέχω, βέχω, ξεροβέχω
κείμαι κα’, τ’ αρνόπο μ’ ’κ’ έχω
Με τη ματί’ μ’ τα δα̤κρόπα
το μαξιλάρι μ’ βρέχω