Εφτωχός είμ’ εφτωχός

Εφτωχός είμ’ εφτωχός,
πασ̌κεί είμαι γυρευός;
Έναν βούκαν ψαλαφώ,
εγώ πα θέλω να ζω

Ήντσαν έχ̌’ κι εμέν ’κι δί’
μαύρα αχάντι͜α να πατεί
Τα παπούτσ̌ι͜α τ’ τρυπημένα,
να παθάν’ άμον εμένα
Να παθάν’ άμον εμένα,
τα παπούτσ̌ι͜α τ’ τσεριμένα

Εμέν πη θα χαρατσών’
ελέπ’ α̤τον κι ο Θεόν
Ατό μαναχόν κανείται,
ήσυχα θα στρών’ και κείται

Ήντσαν έχ̌’ κι εμέν ’κι δί’
μαύρα αχάντι͜α να πατεί
Τα παπούτσ̌ι͜α τ’ τρυπημένα,
να παθάν’ άμον εμένα
Να παθάν’ άμον εμένα,
τα παπούτσ̌ι͜α τ’ τσεριμένα

Ποίστε φούστουρον με ωβά
ας τρώγω φτωχά - φτωχά
Ση ζωήν κρατέστεν με -ν
και παράδας δώστε με -ν

Ήντσαν έχ̌’ κι εμέν ’κι δί’
μαύρα αχάντι͜α να πατεί
Το κρίμαν ση γούλαν ατ’
αν ’κι ανοί͜ει τη βούραν ατ’