Ο άνθρωπον και αν γερά

Άνθρωπον και αν γερά,
η καρδία τ’ πολεμά
Τα ποδαρόπα τ’ ’κι ορθών’νε,
την καρδίαν ατ’ προδών’νε

Το τσιλίδ’ ντο σβήεται,
σαχτάρ’ ’κι κολλίεται
Το πουλίν χωρίς φτερά
’κ’ έχ̌’ ελπίδας να πετά

Γέροντα, μη πολεμάς
νέικα παλαλά να ευτάς
Εμαζεύτεν το κουβάρι σ’,
ετσ̌ουρούκεψεν τ’ απάν’ ι-σ’

Το τσιλίδ’ ντο σβήεται,
σαχτάρ’ ’κι κολλίεται
Το πουλίν χωρίς φτερά
’κ’ έχ̌’ ελπίδας να πετά

Η ζωή χαρεντερίζ’,
έρ’ται η ώρα και θερίζ’
Τούλα, τούλα σ’ οσπιτόπο σ’,
κλείδωσον και το πορτόπο σ’

Το τσιλίδ’ ντο σβήεται,
σαχτάρ’ ’κι κολλίεται
Το πουλίν χωρίς φτερά
’κ’ έχ̌’ ελπίδας να πετά