Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εγώ είμαι εκείνον το πουλίν ντο ζει σα ψηλασέας Εφώλι͜ασα κι επούλωσα και ’κ’ είδα μαχ̌αιρέας Μικρά γαρκά, μικρά γαρκά, μικρά λαλαχ̌εμένα Φυσούν τα ρωθωνόπα τουν και φοβερίζ’νε εμένα Εγώ είμαι εκείνον το πουλίν ντο κελαηδεί σκοτίαν Η ημέρα δί’ με δύναμην, η νύχτα την λαλία μ’ Μικρά γαρκά, μικρά γαρκά, μικρά λαλαχ̌εμένα Φυσούν τα ρωθωνόπα τουν και φοβερίζ’νε εμένα Εγώ είμαι εκείνον το ραχ̌ίν τ’ αντάρας ’κι φογούμαι Χ̌ιονίζ’, φυσά και βουρκανίζ’, σ’ άσπρον γεργάν’ τσουπούμαι Μικρά γαρκά, μικρά γαρκά, μικρά λαλαχ̌εμένα Φυσούν τα ρωθωνόπα τουν και φοβερίζ’νε εμένα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| βουρκανίζ’ | κάνει σφοδρή χιονοθύελλα | ||
| γαρκά | αρσενικά μοσχάρια | ||
| γεργάν’ | πάπλωμα | yorgan | |
| δί’ | δίνει | ||
| επούλωσα | έκανα παιδιά, απογόνους | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλαχ̌εμένα | χαϊδεμένα, παραχαϊδεμένα | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαχ̌αιρέας | (ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωθωνόπα | ρουθούνια | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τουν | τους | ||
| τσουπούμαι | κλείνομαι, σκεπάζομαι | ||
| φοβερίζ’νε | φοβερίζουν | ||
| φογούμαι | φοβάμαι | ||
| ψηλασέας | ορεινά μέρη |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| βουρκανίζ’ | κάνει σφοδρή χιονοθύελλα | ||
| γαρκά | αρσενικά μοσχάρια | ||
| γεργάν’ | πάπλωμα | yorgan | |
| δί’ | δίνει | ||
| επούλωσα | έκανα παιδιά, απογόνους | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλαχ̌εμένα | χαϊδεμένα, παραχαϊδεμένα | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαχ̌αιρέας | (ον. πληθ., τα) μαχαιριές, (γεν. εν., τη) μαχαιριάς | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωθωνόπα | ρουθούνια | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τουν | τους | ||
| τσουπούμαι | κλείνομαι, σκεπάζομαι | ||
| φοβερίζ’νε | φοβερίζουν | ||
| φογούμαι | φοβάμαι | ||
| ψηλασέας | ορεινά μέρη |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 