
Στιχουργοί: Νίκος Πετρίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Εφτά ραχ̌ία επέρασα, δέκα πεγαδομμάτι͜α Καν’νάν πουθέν ’κ’ επέντεσα να έχ̌’ τ’ εσά τ’ ομμάτι͜α Αρ’ όθεν κέσ’ εσύ δι͜αβαίντς τα τσ̌ιτσ̌εκόπα ανθίζ’νε Σκουντουλίζ’νε σο ψ̌όπο μ’, το καρδόπο μ’ κλαινίζ’νε Να μουχανίζ’ το ψ̌όπον ατ’ ντ’ εχώρτσε με ας σ’ αρνόπο μ’ Εποίκε με και λάσκουμαι σον κόσμον γεσιρόπον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανθίζ’νε | ανθίζουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| γεσιρόπον | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
| επέντεσα | απάντησα, συνάντησα τυχαία | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχώρτσε | χώρισε, ξεχώρισε, ξεδιάλεξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλαινίζ’νε | στενοχωρούν, κάνουν κάποιον να κλάψει | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μουχανίζ’ | καπνίζει | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πεγαδομμάτι͜α | πηγές νερού | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανθίζ’νε | ανθίζουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| γεσιρόπον | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
| επέντεσα | απάντησα, συνάντησα τυχαία | ||
| εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχώρτσε | χώρισε, ξεχώρισε, ξεδιάλεξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλαινίζ’νε | στενοχωρούν, κάνουν κάποιον να κλάψει | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μουχανίζ’ | καπνίζει | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πεγαδομμάτι͜α | πηγές νερού | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |

