Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Κάτ’ έπαθα κι ερρώστεσα και ντο πονώ ’κι ’ξέρω Σο ποδάρ’ θα ξεραίνουμαι κρυφόν βερέμ θα φέρω Τα δάκρυ͜α μ’ εκυλίουσαν σ’ εγάπ’ς ε-μ’ τα φεγγίτας Οσπιτι͜ανοί ατ’ς έλεαν στάζ’νε τα σταλαμίτας Τρυγόνα μ’, όντες πας σ’ ορμάν’ κι ευτάς το γομαρόπο σ’ τα δέντρα ’κι ορωτούνε σε «πού έν’ τ’ άλλο τ’ εσ̌όπο σ’;» Τα τσ̌άπουλας ι-σ’ έγρασες, θα παίρω σε γενία Εσύ τον άντρα σ’ αγάπα κι εμέν πα λιμενία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βερέμ | η φυματίωση, το χτικιό | verem | |
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γομαρόπο | μικρό φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| έγρασες | έφθειρες, έλιωσες | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εκυλίουσαν | κυλούσαν | ||
| έλεαν | έλεγαν | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
| εσ̌όπο | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξεραίνουμαι | ξεραίνομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορωτούνε | ρωτούν | ||
| οσπιτι͜ανοί | οι του σπιτιού, οικείοι | hospitium<hospes | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| σταλαμίτας | σταλαγματιές, σταγόνες | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul | |
| φεγγίτας | φεγγίτες, ανοίγματα στη στέγη σπιτιού για να εισέρχεται το φως, φωταγωγοί, λυχνίες |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βερέμ | η φυματίωση, το χτικιό | verem | |
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γομαρόπο | μικρό φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| έγρασες | έφθειρες, έλιωσες | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εκυλίουσαν | κυλούσαν | ||
| έλεαν | έλεγαν | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
| εσ̌όπο | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξεραίνουμαι | ξεραίνομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορωτούνε | ρωτούν | ||
| οσπιτι͜ανοί | οι του σπιτιού, οικείοι | hospitium<hospes | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| σταλαμίτας | σταλαγματιές, σταγόνες | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul | |
| φεγγίτας | φεγγίτες, ανοίγματα στη στέγη σπιτιού για να εισέρχεται το φως, φωταγωγοί, λυχνίες |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 