Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σο Σπανόν¹ θα σκαρίζ’ ατα και σο Κοτρόν¹ θα μένω Κι ατού σο παλιοκάλυβον τη μάνα μ’ θ’ αναμένω Παρχάρ’ ας έ͜εις τα μάραντα σ’, ας έ͜εις τα μανουσ̌άκια σ’ Ας έ͜εις τα κρύα τα νερά σ’ και τ’ άσπρα τα τσ̌ιτσ̌άκια σ’ Πού έσ’, αρνί μ’/πουλί μ’, πού έσ’, γιαβρί μ’, κι έρθες με την σκοτίαν; Ετυρά̤νντσες τη μανίκα σ’ κι όλιον τη γειτονίαν Σου παρχαρί’ τα τσ̌ιμένια να έμ’νε έναν οξέαν Θ’ έπλωνα τα κλαδόπα μου, γιαβρί μ’, σ’ εσέν μερέαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατα | αυτά | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έπλωνα | άπλωνα, έτεινα | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έσ’ | ήσουν | ||
| ετυρά̤νντσες | τυράννησες, ταλαιπώρησες | ||
| κλαδόπα | κλαδάκια | ||
| μανίκα | μανούλα | ||
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| μερέαν | μεριά | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| οξέαν | οξιά | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| σκαρίζ’ | ξυπνώ το κοπάδι για να βοσκίσει | σκαίρω=πηδώ, σκιρτώ, χορεύω (σκάρος στην ποιμενική ζωή είναι η έναρξη της βοσκής άλλοτε τις πρώτες πρωινές ώρες, άλλοτε τα μεσάνυχτα και άλλοτε μετά το μεσημέρι) | |
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τσ̌ιμένια | γρασίδια, χλοερές εκτάσεις | çimen | |
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατα | αυτά | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| έ͜εις | έχεις | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έπλωνα | άπλωνα, έτεινα | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έσ’ | ήσουν | ||
| ετυρά̤νντσες | τυράννησες, ταλαιπώρησες | ||
| κλαδόπα | κλαδάκια | ||
| μανίκα | μανούλα | ||
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| μερέαν | μεριά | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| οξέαν | οξιά | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| σκαρίζ’ | ξυπνώ το κοπάδι για να βοσκίσει | σκαίρω=πηδώ, σκιρτώ, χορεύω (σκάρος στην ποιμενική ζωή είναι η έναρξη της βοσκής άλλοτε τις πρώτες πρωινές ώρες, άλλοτε τα μεσάνυχτα και άλλοτε μετά το μεσημέρι) | |
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τσ̌ιμένια | γρασίδια, χλοερές εκτάσεις | çimen | |
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek |
¹ Τοπωνύμια στο παρχάρι του χωριού Άγιος Δημήτριος Κοζάνης (Τοπτσιλάρ’)
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 