Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πουλόπο μ’, ντ’ άγνα έτρεχα και ντ’ άγνα εληγόρ’να ’Κείνον το βράδον έγρασα τα τσ̌αρούχ̌ι͜α ντ’ εφόρ’να Απάν’ σα ποδαρέας ι-σ’, πουλί μ’, θα πάω χάμαι Κανείς πα μ’ εγροικούν ατο το σεβταλούκ’ ντ’ ευτάμε Είπα σε το τερτόπο μου, αρ’ είπα σε το χάλι μ’ Πας̌ κι είπα σε έπαρ’ το νου μ’, τ’ αχούλ’ ας σο κιφάλι μ’ Αούτ’ ο κόσμον ψεύτικον να έτον αλλομίαν Τρυγόνι μ’, θ’ αποθάνομε έλα ας φιλούμε μίαν Αβτζ̌ής και κυνηγός είμαι, ’πιδι͜αβαίνω ρακάνι͜α Εντάμωσα τ’ αρνόπο μου απέσ’ σ’ άγρι͜α τ’ ορμάνια Κατήβα σο Διπόταμον, τέρεν πώς πάει το ρέμαν Εμέναν επαλάλωσεν, αφορισμένον αίμα Θα ρούζω και φουρκίουμαι, αφορισμένον αίμα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβτζ̌ής | κυνηγός | avcı | |
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάνομε | πεθαίνουμε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| αχούλ’ | μυαλό | akıl/ʿaḳl | |
| βράδον | βράδυ | ||
| έγρασα | έφθαρα, έλιωσα | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| επαλάλωσεν | τρέλανε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| εφόρ’να | φορούσα | ||
| κατήβα | (προστ.) κατέβα | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ντ’ άγνα | τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα; | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| ’πιδι͜αβαίνω | (απιδι͜αβαίνω) φεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ | από + διαβαίνω | |
| ποδαρέας | πατημασιές, χνάρια | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ρακάνι͜α | γήλοφοι | ||
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| σεβταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| τερτόπο | καημό, βάσανο, στενοχώρια | dert + -όπον (υποκορ.) | |
| τρυγόνι | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φουρκίουμαι | πνίγομαι | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβτζ̌ής | κυνηγός | avcı | |
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποθάνομε | πεθαίνουμε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| αχούλ’ | μυαλό | akıl/ʿaḳl | |
| βράδον | βράδυ | ||
| έγρασα | έφθαρα, έλιωσα | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| επαλάλωσεν | τρέλανε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| εφόρ’να | φορούσα | ||
| κατήβα | (προστ.) κατέβα | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ντ’ άγνα | τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα; | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| ’πιδι͜αβαίνω | (απιδι͜αβαίνω) φεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ | από + διαβαίνω | |
| ποδαρέας | πατημασιές, χνάρια | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ρακάνι͜α | γήλοφοι | ||
| ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
| σεβταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| τερτόπο | καημό, βάσανο, στενοχώρια | dert + -όπον (υποκορ.) | |
| τρυγόνι | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φουρκίουμαι | πνίγομαι | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 