Σεβτάς καρδοπόνεμαν

Ση μαχαλά σ’ ολόερα,
πουλόπο μ’, τριυλίζω
Σύρω τα λόγι͜α τη σεβτάς
εσέν χαρεντερίζω

Και μα την Παναΐαν,
πουλί μ’, Ατέν δοξάζω
Καίεται το καρδόπο μου,
βαθέα αναστενάζω

Ση στράτα σ’ πάω κι έρχουμαι
τ’ οσπίτι σ’ τριυλίζω
Τα ποδάρι͜α μ’ εκόπανε
άλλο ’κι ταγιανίζω

Και μα την Παναΐαν,
πουλί μ’, Ατέν δοξάζω
Καίεται το καρδόπο μου,
βαθέα αναστενάζω

Τα γόνατα μ’ ’κι τσ̌ίζ’ ατα
σην αύλι͜α σου ευρέθα
Τσ̌οάπ’, πουλί μ’, ’κ’ εδώκες με
και εκαρδοπονέθα

Και μα την Παναΐαν,
πουλί μ’, Ατέν δοξάζω
Καίεται το καρδόπο μου,
βαθέα αναστενάζω