
Στιχουργοί: Παναγιώτης Θεοδωρίδης
Συνθέτες: Παναγιώτης Θεοδωρίδης
Δύο λίβι͜α ’κατήβανε και -ν- εστάθαν σο καρδόπο μ’ [ντο θα ’ίνουμαι;] κι απ’ ατά όλιον το μικρόν με δάκρυ͜α βρέχ̌’ το ψ̌όπο μ’ [ωχ! ν’ αηλί εμέν] Τη καρδι͜άς ι-μ’ ο ουρανόν εμαύρυνεν πολλά -ι [ντο θα ’ίνουμαι;] Τα γιουλτουρούμι͜α ερρούξανε αστράφτ’, βρέχ̌’ και βροντά -ι [βάι! ν’ αηλί εμέν] Έσ’κωσα το κιφαλόπο μ’ ψηλά σον ουρανόν -ι [ντο θα ’ίνουμαι;] Θεέ μ’, τσ̌ίξον τον άνθρωπο Σ’, δίωξον το κακόν -ι [βάι! ν’ αηλί εμέν] Κι είνας ψιλίκος άγγελος από μακρά εφάνθεν [ωχ! ν’ αηλί εμέν] «Η καρδι͜ά σ’ θα καλοκαιρίζ’» είπε με και -ν- εχάθεν [ντο θα ’ίνουμαι;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| ατά | αυτά | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| γιουλτουρούμι͜α | κεραυνοί | yıldırım | |
| είνας | ένας/μία | ||
| εμαύρυνεν | μαύρισε | ||
| ερρούξανε | έπεσαν | ||
| έσ’κωσα | σήκωσα | ||
| εστάθαν | στάθηκαν | ||
| εφάνθεν | φάνηκε, εμφανίστηκε | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καλοκαιρίζ’ | καλοκαιριάζει, περνάει κάπου το καλοκαίρι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κατήβανε | (εκατήβανε) κατέβηκαν | ||
| κιφαλόπο | κεφαλάκι | ||
| λίβι͜α | σύννεφα | λίβος<λείβω | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τσ̌ίξον | (προστ.) λυπήσου, συμπόνεσε | acımak | |
| ψιλίκος | λεπτός | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| ατά | αυτά | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| γιουλτουρούμι͜α | κεραυνοί | yıldırım | |
| είνας | ένας/μία | ||
| εμαύρυνεν | μαύρισε | ||
| ερρούξανε | έπεσαν | ||
| έσ’κωσα | σήκωσα | ||
| εστάθαν | στάθηκαν | ||
| εφάνθεν | φάνηκε, εμφανίστηκε | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καλοκαιρίζ’ | καλοκαιριάζει, περνάει κάπου το καλοκαίρι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κατήβανε | (εκατήβανε) κατέβηκαν | ||
| κιφαλόπο | κεφαλάκι | ||
| λίβι͜α | σύννεφα | λίβος<λείβω | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τσ̌ίξον | (προστ.) λυπήσου, συμπόνεσε | acımak | |
| ψιλίκος | λεπτός | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |

