Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Χαρίστεν, χαρίστεν Νέον φαμελίαν στήεται Χαρίστεν, η χάρ’ πα σειράν έχ̌’ Χαρίστεν! Η χ̌έρα η Πελαΐα χαρίζ’ σοι νεόνυμφους έναν καλόν τραπέζ’ και τέσσερα καρέκλας. Και σον κούμπαρον έναν κόκκινο κασκόλ. Άμποτε να χορεύομε και ση χ̌ερίτσας τη χαρά. Χαρίστεν! Ο τσ̌ορμπατζ̌ής ο Γοργόρτς χαρίζ’ σον γαμπρόν έναν ζευγάρ’ άσπρα βούδι͜α. Σην νύφεν πα έναν καλόν ζούδ’. Τον κούμπαρον πα ’κ’ ενέσπαλεν...Χαρίζ’ ατον έναν άσπρον καμίσ’. Ο Θεόν ν’ αξιώνει͜ ατον και σ’ ατεινού τα παιδία. Χαρίστεν! Ο δεξάμενον τη γαμπρού, χαρίζ’ σον γαμπρόν δέκα χ̌ιλιάδας δραχμάς. Ση νύφεν πα, χαρίζ’ έναν χρυσόν βραχ̌ι͜άλ’. Τον κούμπαρον πα ’κ’ ενέσπαλεν... Χαρίζ’ ατον έναν ρολόι τσ̌όπι͜ας. Χαρίστεν! Άλλο ντο στέκετεν, ελάτεν, σουμώστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! ♫ Αρ’ ελάτεν χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Κυρούδες, μανάδες Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Ατό πα σειράν έχ̌’ Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Αδέρφι͜α, ξαδέρφι͜α Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν, χαρίστεν! Ελάτεν, χαρίστεν! Χαρίστεν! Εσείν πα χαράντας θα ευτάτεν! Σουμώστεν! Χαρίστεν! Τσ̌άχ’ νέον θ’ ανοίγ̆’νε Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Παράδας και δώρα Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν! Η χάρ’ πα σειράν έχ̌’ Χαρίστεν! Χαρίστεν! Χαρίστεν!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανοίγ̆’νε | ανοίγουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεινού | αυτού | ||
| βούδι͜α | βόδια | ||
| βραχ̌ι͜άλ’ | βραχιόλι | βραχιάλιον<bracchiale<βραχίων | |
| δεξάμενον | ανάδοχος, νονός | ||
| ενέσπαλεν | ξέχασε | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ευτάτεν | κάνετε, φτιάχνετε | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίσ’ | πουκάμισο | καμίσιον<camisia=λινό ρούχο | |
| κυρούδες | πατεράδες | ||
| νύφεν | νύφη | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παράδας | χρήματα, λεφτά | para/pāre | |
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| στήεται | στήνεται | ||
| τσ̌άχ’ | τζάκι | ocak | |
| τσ̌όπι͜ας | τσέπης | cep/ceyb | |
| τσ̌ορμπατζ̌ής | ευκατάστατος | çorbacı | |
| χ̌έρα | χήρα | ||
| χ̌ερίτσας | χηρούλας | ||
| χάρ’ | (προστ.) χαίρε, να χαρείς | ||
| χαράντας | χαρές, γάμοι | ||
| χορεύομε | χορεύουμε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανοίγ̆’νε | ανοίγουν | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατεινού | αυτού | ||
| βούδι͜α | βόδια | ||
| βραχ̌ι͜άλ’ | βραχιόλι | βραχιάλιον<bracchiale<βραχίων | |
| δεξάμενον | ανάδοχος, νονός | ||
| ενέσπαλεν | ξέχασε | ||
| εσείν | εσείς | ||
| ευτάτεν | κάνετε, φτιάχνετε | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίσ’ | πουκάμισο | καμίσιον<camisia=λινό ρούχο | |
| κυρούδες | πατεράδες | ||
| νύφεν | νύφη | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παράδας | χρήματα, λεφτά | para/pāre | |
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| στήεται | στήνεται | ||
| τσ̌άχ’ | τζάκι | ocak | |
| τσ̌όπι͜ας | τσέπης | cep/ceyb | |
| τσ̌ορμπατζ̌ής | ευκατάστατος | çorbacı | |
| χ̌έρα | χήρα | ||
| χ̌ερίτσας | χηρούλας | ||
| χάρ’ | (προστ.) χαίρε, να χαρείς | ||
| χαράντας | χαρές, γάμοι | ||
| χορεύομε | χορεύουμε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 