Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ο πόνον ’ίνεται φαρμάκ’, ταράεται σο αίμαν Και τ’ ορφανόν όντες ’παντρεύ’ χαρά και δά̤κρα̤ ένα ♫ Διήμερα, τριήμερα την νύφε παραστέκ’νε Φορίζ’ν ατεν, στολίζ’ν ατεν κι ατέν ’κι στεφανών’νε Στείλ’νε σον Άδην είδησην τον κύρ’ν ατ’ς παραγγείλ’νε κι ο κύρ’ς ατ’ς ’πέρεν είδησην κι ελάλεσεν τον Χάρον Έλα, Χάρε, ας παλεύομε σο χάλκενον τ’ αλώνιν κι αν έν’ ντο και νικώ σε εγώ Χάρε, νασάν εμέναν! Θα πάγω και ’γώ ση χαράν όθεν εμέν εμέντσαν ελέπω και την κόρη μου πώς παίρ’ν’ ατεν και πάγ’νε Κι αν έν’ ντο και νικάς με εσύ Χάρε, ν’ αηλί εμέναν! Επάλεψαν, επάλεψαν κι ο Χάρον ’κ’ ενικέθεν Ακούσατε, ντ’ εμένυσεν ο κύρ’ς ατ’ς ας σον Άδην «Ας τρών’ και πίν’ν’ οι φίλ’ τ’ εμόν και παραστέκ’ν’ την κόρη μ’»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| ελάλεσεν | έβγαλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμέντσαν | μήνυσαν, διαμήνυσαν, παρήγγειλαν | ||
| εμένυσεν | μήνυσε, διαμήνυσε, παρήγγειλε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ενικέθεν | νικήθηκε | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| κύρ’ς | κύρης, πατέρας | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| νύφε | νύφη | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| όντες | όταν | ||
| πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
| παίρ’ν’ | παίρνουν | ||
| ’παντρεύ’ | (υπαντρεύ’) παντρεύεται, παντρεύει κπ το παιδί του | ||
| παραγγείλ’νε | παραγγέλουν | ||
| παραστέκ’ν’ | παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται | ||
| παραστέκ’νε | παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται | ||
| ’πέρεν | (επέρεν) πήρε | ||
| πίν’ν’ | πίνουν | ||
| στείλ’νε | στέλνουν | ||
| στεφανών’νε | στεφανώνουν | ||
| στολίζ’ν | στολίζουν | ||
| ταράεται | αναμιγνύεται, ανακατεύεται, μπλέκεται | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| φορίζ’ν | ντύνουν | ||
| χάλκενον | χάλκινο |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| ελάλεσεν | έβγαλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμέντσαν | μήνυσαν, διαμήνυσαν, παρήγγειλαν | ||
| εμένυσεν | μήνυσε, διαμήνυσε, παρήγγειλε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ενικέθεν | νικήθηκε | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| κύρ’ς | κύρης, πατέρας | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| νύφε | νύφη | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| όντες | όταν | ||
| πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
| παίρ’ν’ | παίρνουν | ||
| ’παντρεύ’ | (υπαντρεύ’) παντρεύεται, παντρεύει κπ το παιδί του | ||
| παραγγείλ’νε | παραγγέλουν | ||
| παραστέκ’ν’ | παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται | ||
| παραστέκ’νε | παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται | ||
| ’πέρεν | (επέρεν) πήρε | ||
| πίν’ν’ | πίνουν | ||
| στείλ’νε | στέλνουν | ||
| στεφανών’νε | στεφανώνουν | ||
| στολίζ’ν | στολίζουν | ||
| ταράεται | αναμιγνύεται, ανακατεύεται, μπλέκεται | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| φορίζ’ν | ντύνουν | ||
| χάλκενον | χάλκινο |
