Εγώ μίαν αγαπώ

Εγώ, μίαν αγαπώ,
εγώ άλλεν ’κι τερώ
Για τ’ αρνί μ’ τ’ αχούλι μ’ χάνω,
αν ’κ’ ελέπ’ α’ θ’ αποθάνω

Όπα! Όπα! Η παλάλα μ’
Όπα! Όπα! Η φραντάλα μ’
Έλα έμπα και σο χ̌έρι μ’
νε πουλί μ’ και περιστέρι μ’

Εγώ μίαν αγαπώ,
αλλομίαν ’κ’ επορώ
Σην καρδία μ’ σ’ έναν τόπον
εκειαπέσ’ έν’ το γιαβρόπο μ’

Όπα! Όπα! Η παλάλα μ’
Όπα! Όπα! Η φραντάλα μ’
Έλα έμπα και σο χ̌έρι μ’
νε πουλί μ’ και περιστέρι μ’

Εγώ μίαν αγαπώ
σο τιμώ και ντο κρατώ
Όθεν είμαι κι όθεν πάγω
για τ’ εσέν ήντι͜αν ευτάγω

Όπα! Όπα! Η παλάλα μ’
Όπα! Όπα! Η φραντάλα μ’
Έλα έμπα και σο χ̌έρι μ’
νε πουλί μ’ και περιστέρι μ’

Εγώ μίαν αγαπώ
και το λόγο μ’ θα κρατώ
Ψ̌ην, καρδίαν, όλια εδέκα
για τ’ εμέν τιδέν ’κ’ εφέκα

Όπα! Όπα! Η παλάλα μ’
Όπα! Όπα! Η φραντάλα μ’
Έλα έμπα και σο χ̌έρι μ’
νε πουλί μ’ και περιστέρι μ’