
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
[Και -ν- ] Αρνί μ’, μη σημαδεύκεσαι σα ξένα τα χωρία Πασ̌κείμ’ ντο ’κ’ είν’ να παίρ’νε σε τη μαχαλάς παιδία; [Και] Σ’ οσπιτόπο σ’ ολόερα πόσα στρατόπα έχω; Ισ̌μάρ’ όντες θα κρούγω σε, πουλί μ’, θα ξεροβέχω [Και -ν-] Όλεν την μέραν κελαηδώ άμον Θεού πουλόπον [Και] Μοναχόν χτίζω φωλέαν σιμά σ’ εμόν τ’ αρνόπον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούγω | χτυπώ | κρούω | |
| μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
| ξεροβέχω | ξεροβήχω | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παιδία | παιδιά | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| σημαδεύκεσαι | αρραβωνιάζεσαι, λογοδίνεσαι | ||
| στρατόπα | δρομάκια | ||
| φωλέαν | φωλιά | ||
| χωρία | χωριά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούγω | χτυπώ | κρούω | |
| μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
| ξεροβέχω | ξεροβήχω | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| παιδία | παιδιά | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| σημαδεύκεσαι | αρραβωνιάζεσαι, λογοδίνεσαι | ||
| στρατόπα | δρομάκια | ||
| φωλέαν | φωλιά | ||
| χωρία | χωριά |

