Στιχουργοί: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Ατο τ’ εμόν η καρδι͜ά γιατί κουβαρι͜άεται; Τ’ άσχημον το ταπιάτ’ σ’ ατό πρέπ’ να αλλάεται Συ εμέναν αν ’κι παίρτς πέει ατο ας ’ξέρ’ ατο Το καρδόπο μ’ πώς πονεί ξάι πώς ’κ’ εγροικάς ατο; Και ν’ αηλί, ν’ αηλί, ν’ αηλί σο κιφάλι μ’ κάτ’ λαλεί Έμορφον πη πάει και παίρ’ πρέπ’ να κάθεται και ερι͜άζ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αλλάεται | αλλάζει | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| ερι͜άζ’ | προσέχει, φυλάει, επιβλέπει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κουβαρι͜άεται | κουβαριάζεται | ||
| λαλεί | βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πη | που | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| ταπιάτ’ | συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου | tabiat/ṭabīʿat |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αλλάεται | αλλάζει | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| ερι͜άζ’ | προσέχει, φυλάει, επιβλέπει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κουβαρι͜άεται | κουβαριάζεται | ||
| λαλεί | βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πη | που | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| ταπιάτ’ | συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου | tabiat/ṭabīʿat |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 