Σίτ’ στέκω κάπως γίνουμαι

Σίτ’ στέκω κάπως γίνουμαι, [ν’ αηλί εμέν]
σίτ’ στέκω κάτ’ παθάνω [έλα -ν- έλα/πάτ’ και δέβα]
Σίτ’ στέκω κρούει τ’ αρνί μ’ σο νου μ’ [ν’ αηλί εμέν]
και πάω ν’ αποθάνω [έλα -ν- έλα/πάτ’ και δέβα]

Όθεν πας, έλα αγλήγορα [ν’ αηλί εμέν]
μ’ αργεύ’ς και τυρα̤ννί͜εις με [έλα -ν- έλα/πάτ’ και δέβα]
Τ’ εμόν η ψ̌η ολίγον έν’ [έλα -ν- έλα/πάτ’ και δέβα]
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με [ν’ αηλί εμέν]

Απ’ ουρανού χαρτίν έρθεν [ν’ αηλί εμέν]
οφέτος θα γυρεύω [έλα -ν- έλα/πάτ’ και δέβα]
Δύο κουκούτσ̌ι͜α άλατα [ν’ αηλί εμέν]
τ’ αρνόπο μ’ να γητεύω [έλα -ν- έλα/πάτ’ και δέβα]