.
.
Το κατενόν η εγάπ’

Μ’ εσέν να εβραδά̤σκουμ’

Μ’ εσέν να εβραδά̤σκουμ’
fullscreen
Εσέν ας εγκαλι͜άσκουμ’νε¹,
μ’ εσέν ας εβραδά̤σκουμ’
Όλον τον βίο μ’ να έτρωες
απ’ εσέν ’κι ’χολιάσκουμ’

Τ’ ομμάτι͜α σ’ γομάτον σεβντάν,
τα χ̌είλι͜α σ’ μέλ’ και γάλαν
Νασάν που ξημερών’, αρνί μ’
και σ’ εσόν την εγκάλι͜αν

Εσέν που έχ̌’ τη σ̌κύλ’ ο γιον
ντό θα ’φτάει το μέλι;
Ας σα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
’κχ̌ύεται -ν- όσον θέλειν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
βίοτο βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
γομάτονγεμάτο/η
εβραδά̤σκουμ’βραδιαζόμουν
εγκάλι͜αναγκαλιά
εγκαλι͜άσκουμ’νεαγκάλιαζα
έμορφαόμορφα
εσόνδικός/ή/ό σου
έτρωεςέτρωγες
έχ̌’έχει
’κιδεν οὐκί<οὐχί
’κχ̌ύεταιεκχύνεται, χύνεται, εκρέει εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μέλ’μέλι
νασάνχαρά σε
ομμάτι͜αμάτια
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
’φτάει(ευτάει) κάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
χ̌ειλόπαχειλάκια
’χολιάσκουμ’(εχολιάσκουμ’) θύμωνα, αγανακτούσα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
βίοτο βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
γομάτονγεμάτο/η
εβραδά̤σκουμ’βραδιαζόμουν
εγκάλι͜αναγκαλιά
εγκαλι͜άσκουμ’νεαγκάλιαζα
έμορφαόμορφα
εσόνδικός/ή/ό σου
έτρωεςέτρωγες
έχ̌’έχει
’κιδεν οὐκί<οὐχί
’κχ̌ύεταιεκχύνεται, χύνεται, εκρέει εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μέλ’μέλι
νασάνχαρά σε
ομμάτι͜αμάτια
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
’φτάει(ευτάει) κάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
χ̌ειλόπαχειλάκια
’χολιάσκουμ’(εχολιάσκουμ’) θύμωνα, αγανακτούσα
Μ’ εσέν να εβραδά̤σκουμ’
Σημειώσεις
¹ Ακούγεται «εγκαλι͜άσκουμ-ε»

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost