.
.
Αέρα παρχαρί’

Ανάθεμα τα θάλασσας

Ανάθεμα τα θάλασσας
fullscreen
Ανάθεμα τα θάλασσας
και τον Ατλαντικόν-ι
Και να περνίζω ’κ’ επορώ
η πόδα μ’ έν’ μικρόν-ι

Ξενιτείαν ν’ ετσ̌όκευες
τσ̌ιπ ση κρεμού την κόψην
Και πώς να καταρούμαι σε;
Έεις και τ’ εμόν τ’ ανθρώπ’ς -ι

Θεέ μ’, ντ’ έμορφα θ’ έπλανες
κι εξούκ ’κι θα εφήν’νες,
συνορθι͜αγμένα, σύντοπα
αν τα μακρά ’κ’ εποίν’νες;
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ανθρώπ’ςανθρώπους
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έμορφαόμορφα
έν’είναι
εξούκλειψό/ά, ατελές/ή, λιγοστό/ά, να λείψει eksik
έπλανεςέπλαθες, δημιουργούσες, εμφάνιζες
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
επορώμπορώ
ετσ̌όκευεςκατέπιπτες, επικαθόσουν, έκλινες υπό το βάρος çökmek
εφήν’νεςάφηνες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καταρούμαικαταριέμαι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρεμούγκρεμού
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
περνίζωδιασχίζω, περνώ απέναντι
πόδαίχνος, πατημασιά, βήμα
συνορθι͜αγμένατακτοποιημένα, διορθωμένα
τσ̌ιπεντελώς, ολότελα, ακριβώς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ανθρώπ’ςανθρώπους
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έμορφαόμορφα
έν’είναι
εξούκλειψό/ά, ατελές/ή, λιγοστό/ά, να λείψει eksik
έπλανεςέπλαθες, δημιουργούσες, εμφάνιζες
εποίν’νεςέκανες, έφτιαχνες ποιέω-ῶ
επορώμπορώ
ετσ̌όκευεςκατέπιπτες, επικαθόσουν, έκλινες υπό το βάρος çökmek
εφήν’νεςάφηνες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καταρούμαικαταριέμαι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρεμούγκρεμού
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
περνίζωδιασχίζω, περνώ απέναντι
πόδαίχνος, πατημασιά, βήμα
συνορθι͜αγμένατακτοποιημένα, διορθωμένα
τσ̌ιπεντελώς, ολότελα, ακριβώς
Ανάθεμα τα θάλασσας

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost