
Στιχουργοί: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Συνθέτες: Γιάννης Μαυρόπουλος
Περιστέρα έμορφος [έμορφος] όθεν πας χωρίεσαι Φωταχτέρα έμνοστος [έμνοστος] πολλά αγαπίεσαι Τ’ έμορφα τα ψ̌ήα σου [τα ψ̌ήα σου] σκουντουλίζ’νε κεχριμπάρ’ Εύκαιρον η εγκάλια σου [εγκάλια σου] έπαρ’ με το παλληκάρ’ Τ’ έμορφα τα κάλλια σου [τα κάλλια σου] σο μεϊτάν’ εβγάλτς ατα Παλληκάρι͜α έμορφα [έμορφα] σ’ έναν σ’ άλλον βάλτς ατα Έλα να λελεύω σε [λελεύω σε] σην αϊνάν θα έχω σε Ας σ’ εγκαλιόπο μ’ απέσ’ [πουλί μ’, απέσ’] οξ̌ωκά ’κ’ εβγάλλω σε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγαπίεσαι | αγαπιέσαι | ||
| αϊνάν | καθρέπτη | ayna/āyīne | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατα | αυτά | ||
| βάλτς | βάζεις, τοποθετείς | ||
| εβγάλλω | βγάζω | ||
| εβγάλτς | βγάζεις | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| έμνοστος | νόστιμος/η | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλια | κάλλη | ||
| κεχριμπάρ’ | απολιθωμένο διαυγές ρετσίνι | kehribar/kahrubā | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μεϊτάν’ | πλατεία, αλάνα | meydan/meydān | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| φωταχτέρα | απαστράπτουσα, λαμπερή, μτφ. όμορφη | ||
| χωρίεσαι | (αμεταβ.) ξεχωρίζεις | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγαπίεσαι | αγαπιέσαι | ||
| αϊνάν | καθρέπτη | ayna/āyīne | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατα | αυτά | ||
| βάλτς | βάζεις, τοποθετείς | ||
| εβγάλλω | βγάζω | ||
| εβγάλτς | βγάζεις | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| έμνοστος | νόστιμος/η | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλια | κάλλη | ||
| κεχριμπάρ’ | απολιθωμένο διαυγές ρετσίνι | kehribar/kahrubā | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μεϊτάν’ | πλατεία, αλάνα | meydan/meydān | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| φωταχτέρα | απαστράπτουσα, λαμπερή, μτφ. όμορφη | ||
| χωρίεσαι | (αμεταβ.) ξεχωρίζεις | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |

