Μαναχόν τσ̌ιτσ̌ακόπο μ’

Καρδόπο μ’, για τ’ εσέναν
το μαναχόν, το έναν
Τ’ ομμάτι͜α μ’ τσ̌αρτιλίζ’νε
κι ας ση σεβντάν υλίζ’νε

Πουλί μ’, πέει με τίναν θέλτς
και -ν- εμέναν αραεύ’ς
Τ’ ομμάτι͜α μ’ τσ̌αρτιλίζ’νε
κι ας ση σεβντάν υλίζ’νε

Γιανασ̌εύ’ς με, τραγωδώ
και τ’ αηδόνι͜α ερωτώ
Αν ελέπ’νε σ’ ομμάτι͜α μ’
τα κρυφά τα μουράτι͜α μ’

Πουλί μ’, πέει με τίναν θέλτς
και -ν- εμέναν αραεύ’ς
Τ’ ομμάτι͜α μ’ τσ̌αρτιλίζ’νε
κι ας ση σεβντάν υλίζ’νε

Έναν ψ̌ην εχρωστώ σε
κι άλλ’ έναν θα δίγω σε
Μαναχόν, τσ̌ιτσ̌ακόπο μ’,
ση καρδι͜άς ι-μ’ τον τόπον

Πουλί μ’, πέει με τίναν θέλτς
και -ν- εμέναν αραεύ’ς
Τ’ ομμάτι͜α μ’ τσ̌αρτιλίζ’νε
κι ας ση σεβντάν υλίζ’νε