Όντες βραδύν’ ο βραδι͜άνον

Όντες βραδύν’ ο βραδι͜άνον [μάνα μ’]
η ψ̌η μ’ έρ’ται σο στόμα μ’
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!]
η ψ̌η μ’ έρ’ται σο στόμα μ’
[Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]
Νουνίζω χωρίς τη σεβτι͜άν [μάνα μ’]
πώς θα εμπαίνω σο στρώμα μ’;
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, αμάν, αμάν!]
πώς θα εμπαίνω σο στρώμα μ’
[Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]

Παλαλούμαι και λιγούμαι,
τσουρούται η λαλία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!
Σείεται η καρδία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’!

Η νύχτα χωρίς τη σεβτι͜άν [μάνα μ’]
τρανόν έν’ κι τελείται
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!]
τρανόν έν’ κι τελείται
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]
Να έπλανε με ο Θεόν [μάνα μ’]
τ’ αρνόπο μ’ όθεν κείται
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!]
σο δώμαν όθεν κείται
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]

Για τ’ ατέναν παλαλούμαι
τσουρούται η λαλία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!
Σείεται η καρδία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’!

Ση στράταν ν’ ανταμών’ ατεν, [μάνα μ’]
ν’ αηλί τ’ εμά τα χάλια!
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, αμάν, αμάν!]
ν’ αηλί τ’ εμά τα χάλια!
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]
Όντες ελέπ’ ατεν χάνω [μάνα μ’]
τη γην ας σα ποδάρι͜α μ’
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!]
τη γην ας σα ποδάρι͜α μ’
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]

Παλαλούμαι και λιγούμαι,
τσουρούται η λαλία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!
Σείεται η καρδία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’!

Πάω να καλατσ̌εύ’ ατεν [μάνα μ’]
και τα λόγια μ’ δελιάγουν
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!]
και τα λόγια μ’ δελιάγουν
[Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]
Κι όντες τερώ τ’ ομματόπα τ’ς [μάνα μ’]
βάι! τ’ εμά χαντυλλιάουν
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!]
τ’ εμά πώς χαντυλλιάουν!
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’]

Παλαλούμαι και λιγούμαι,
τσουρούται η λαλία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, αμάν, αμάν!
Σείεται η καρδία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’!

Για τ’ εσέναν παλαλούμαι
τσουρούται η λαλία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, να βάι εμέν!
Σείεται η καρδία μ’
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, μάνα μ’!