
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Έναν και μαναχόν είσαι, εσύ πα να μη έσ’νε [γιαρ] Άψιμον έκχ̌’σες σην καρδι͜ά μ’ γάλια - γάλια να καί͜εις με [γιαρ] Έλα, πουλί μ’, γιάβρου μ’, μετ’ εμέν μη σκοτώνω εγώ εμέν Εκάγα, μάνα, εκάγα, εκάγα ας σο πιπέρι [γιαρ] Ν’ αηλί εκείνον π’ αγαπά και ’κ’ επορεί να παίρει [γιαρ] Έλα, πουλί μ’, γιάβρου μ’, μετ’ εμέν μη σκοτώνω εγώ εμέν Έλα, έλα σ’ εμέτερα, έλα σ’ εμετερίων [γιαρ] Εσύ τ’ εμόν κι εγώ τ’ εσόν, ας σ’ όλιων το καλλίον [γιαρ] Έλα, πουλί μ’, γιάβρου μ’, μετ’ εμέν μη σκοτώνω εγώ εμέν Εσύ το κομμενόχρονον και το καταραμένον [γιαρ] Φέρεν ’κχ̌ύσον κρύον νερόν σην καρδι͜ά μ’ το καμένον [γιαρ] Έλα, πουλί μ’, γιάβρου μ’, μετ’ εμέν μη σκοτώνω εγώ εμέν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| γάλια | σιγά, αργά | αγαληνός < γαληνός | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εκάγα | κάηκα | ||
| έκχ̌’σες | εξέχυσες, έχυσες, εξέβαλες | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| εμετερίων | δικών μας | ἡμέτερος | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορεί | μπορεί | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| ’κχ̌ύσον | (προστ.) έκχυσε, χύσε, έκβαλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| φέρεν | (προστ.) φέρε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| γάλια | σιγά, αργά | αγαληνός < γαληνός | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εκάγα | κάηκα | ||
| έκχ̌’σες | εξέχυσες, έχυσες, εξέβαλες | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| εμετερίων | δικών μας | ἡμέτερος | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορεί | μπορεί | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| ’κχ̌ύσον | (προστ.) έκχυσε, χύσε, έκβαλε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| φέρεν | (προστ.) φέρε |

