Ποίον ραχ̌ίν κρατεί βρεχ̌ήν

Ποίον ραχ̌ίν κρατεί βρεχ̌ήν,
ποία δεντρόπα χ̌ι͜όνι͜α;
Ποίον καρδίαν να βαστά
τέσσερα - πέντε χρόνι͜α;

Έλα, έλα λέγω σε,
κορτσόπον, λελεύω σε!
Κορτσόπον, λελεύω σε!
Έπαρ’ με κι ας παίρω σε

Χριστέ μ’, βρέξον και χ̌ι͜όνιξον
η γη να φέρ’ τσ̌ιτσ̌άκια
Να ’ίν’νταν τα τριαντάφυλλα
να ’ίν’νταν τσ̌ιτσ̌εκόπα

Έλα, έλα λέγω σε,
κορτσόπον, λελεύω σε!
Κορτσόπον, λελεύω σε!
Έπαρ’ με κι ας παίρω σε

Ο ουρανόν ελίβωσεν
η γη ετσ̌αμουρώθεν
κι ας ση σεβντάν π’ ερρώστεσεν
καμίαν ’κ’ ελαρώθεν

Έλα, έλα λέγω σε,
κορτσόπον, λελεύω σε!
Κορτσόπον, λελεύω σε!
Έπαρ’ με κι ας παίρω σε

Ποίον ραχ̌ίν κρατεί βρεχ̌ήν,
ποία δεντρόπα χ̌ι͜όνι͜α;
Ποίον καρδίαν να βαστά
τέσσερα - πέντε χρόνι͜α;

Έλα, έλα λέγω σε,
κορτσόπον, λελεύω σε!
Κορτσόπον, λελεύω σε!
Έπαρ’ με κι ας παίρω σε