Τσ̌αζού, τσ̌αρτομάϊσσα

Ποδεδίζω σε -ν-, κορίτσ’,
θαρρείς πάντα θα έ͜εις με
Κανείται ντ’ εποίκες με -ν-
γάλια - γάλια να καί͜εις με

Τσ̌αζού, τσ̌αρτομάισσα,
πώς να ανασπάλω σε;
Κοσμογυρισμέντσα,
πώς θ’ απιδι͜αβαίνω σε;

Η καρδι͜ά μ’ ’τσ̌ουρούεψεν
ας σα πόνια τα πολλά
’Κι θα γουρταρεύ’νε με -ν-
τη κοσμί’ τα γιατρικά

Τσ̌αζού, τσ̌αρτομάισσα,
πώς να ανασπάλω σε;
Κοσμογυρισμέντσα,
πώς θ’ απιδι͜αβαίνω σε;

Ερρούξα, ξαν ερρούξα
σα βρούλας ανούνιχτα
Μαναχόν εσέν θέλω
κι ’α λέγω πουσ̌τουριχτά

Τσ̌αζού, τσ̌αρτομάισσα,
πώς θα ανασπάλω σε;
Κοσμογυρισμέντσα,
πώς θ’ απιδι͜αβαίνω σε;