Στιχουργοί: Κώστας Διαμαντίδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Αν έσ̌κιζες το καρδόπο μ’ κι απέσ’, πουλί μ’, ετέρ’νες Άντζ̌ακ ατότε θ’ έλεπες εείνα ντου ’κ’ εξέρ’νες Αργώς ευρέθες εμπροστά μ’ αρνί μ’, λαλαχ̌εμένον Ατώρα ’δέν ’κι ’ίνεται η στράτα μ’ έν’ κομμένον Ετίνι͜αξα τον ουρανόν άστρα πουθέν ’κ’ εφέκα και ούλια σ’ εγκαλιόπον ατ’ μεσανυχτί’ εθέκα Αργώς ευρέθες εμπροστά μ’ αρνί μ’, λαλαχ̌εμένον Ατώρα ’δέν ’κι ’ίνεται η στράτα μ’ έν’ κομμένον Εκείν’ το πρωτοφίλεμα σ’ πουλί μ’, πώς ν’ ανασπάλω; Αρ’ για τ’ ατό σο καρδόπο μ’ άλλον καν’νάν ’κι βάλλω Αργώς ευρέθες εμπροστά μ’ αρνί μ’, λαλαχ̌εμένον Ατώρα ’δέν ’κι ’ίνεται η στράτα μ’ έν’ κομμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| άντζ̌ακ | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αργώς | αργά | ||
| ατότε | τότε | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βάλλω | βάζω | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εείνα | εκείνα | ||
| εθέκα | έθεσα, τοποθέτησα, έβαλα | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| έλεπες | έβλεπες | ||
| εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέρ’νες | ήξερες, γνώριζες | ||
| ετέρ’νες | κοιτούσες | ||
| ευρέθες | βρέθηκες | ||
| εφέκα | άφησα | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλαχ̌εμένον | χαΐδεμένο, παραχαϊδεμένο | ||
| μεσανυχτί’ | την ώρα του μεσονυχτίου | ||
| ντου | ότι, που, αυτό/ά που | ||
| ούλια | όλα | ||
| πουθέν | πουθενά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| άντζ̌ακ | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αργώς | αργά | ||
| ατότε | τότε | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βάλλω | βάζω | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εείνα | εκείνα | ||
| εθέκα | έθεσα, τοποθέτησα, έβαλα | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| έλεπες | έβλεπες | ||
| εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέρ’νες | ήξερες, γνώριζες | ||
| ετέρ’νες | κοιτούσες | ||
| ευρέθες | βρέθηκες | ||
| εφέκα | άφησα | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλαχ̌εμένον | χαΐδεμένο, παραχαϊδεμένο | ||
| μεσανυχτί’ | την ώρα του μεσονυχτίου | ||
| ντου | ότι, που, αυτό/ά που | ||
| ούλια | όλα | ||
| πουθέν | πουθενά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 