.
.
Ποίον έν’ η πατρίδα μ’;

Σην Ελλάδαν ετράνυνα

Σην Ελλάδαν ετράνυνα
fullscreen
Σην Ελλάδαν ετράνυνα,
σον Πόντον εγεννέθα
Την ψ̌η μ’ και το καρδόπο μο’
τα δύο εκεί -ν- εφέκα

Σα ξένα, τ’ ανεγνώριμα
τ’ ομμάτι͜α μ’ πολλά είδαν
Αρ’ ερωτώ εγώ εμέν,
«Ποίον έν’ η πατρίδα μ’;»

Πατρίδα μ’, γυροκλώσκουμαι
μ’ ομμάτι͜α δακρυσμένα
Όθεν τερώ κι όθεν πατώ,
όλια για τ’ εμέν ξένα

Σα ξένα, τ’ ανεγνώριμα
τ’ ομμάτι͜α μ’ πολλά είδαν
Αρ’ ερωτώ εγώ εμέν,
«Ποίον έν’ η πατρίδα μ’;»

Ογδόντα χρόνια εδέβανε
κι εγώ αραεύω ακόμαν
Τα δάκρυ͜α μ’ ’κχ̌ύουν ση νηήν,
παίρ’ άψιμον το χώμαν

Σα ξένα, τ’ ανεγνώριμα
τ’ ομμάτι͜α μ’ πολλά είδαν
Αρ’ ερωτώ εγώ εμέν,
«Ποίον έν’ η πατρίδα μ’;»
Αρ’ ερωτώ, ξαν, ούλτς εσάς
«Ποίον έν’ η πατρίδα μ’;»
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ανεγνώριμαμη γνώριμα, άγνωστα, ξένα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
αραεύωψάχνω, αναζητώ, γυρεύω aramak
άψιμονφωτιά
γυροκλώσκουμαικλωθογυρίζω
εγεννέθαγεννήθηκα
εδέβανε(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν διαβαίνω
έν’είναι
ερωτώρωτάω
ετράνυναμεγάλωσα, ανέθρεψα τρανόω-ῶ
εφέκαάφησα
καρδόποκαρδούλα
’κχ̌ύουνεκχύνονται, χύνονται, εκρέουν εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
νηήνγη
ξανπάλι, ξανά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιαόλα
ομμάτι͜αμάτια
ούλτςόλους
παίρ’παίρνω/ει
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τερώκοιτώ
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ανεγνώριμαμη γνώριμα, άγνωστα, ξένα
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
αραεύωψάχνω, αναζητώ, γυρεύω aramak
άψιμονφωτιά
γυροκλώσκουμαικλωθογυρίζω
εγεννέθαγεννήθηκα
εδέβανε(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν διαβαίνω
έν’είναι
ερωτώρωτάω
ετράνυναμεγάλωσα, ανέθρεψα τρανόω-ῶ
εφέκαάφησα
καρδόποκαρδούλα
’κχ̌ύουνεκχύνονται, χύνονται, εκρέουν εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
νηήνγη
ξανπάλι, ξανά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιαόλα
ομμάτι͜αμάτια
ούλτςόλους
παίρ’παίρνω/ει
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τερώκοιτώ
ψ̌ηψυχή
Σην Ελλάδαν ετράνυνα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost