Αρνόπο μ’, χ̌ιλι͜οπλούμιστον

Αρνόπο μ’, χ̌ιλι͜οπλούμιστον,
τρυγόνα μ’, φωταγμένον
Απέσ’ σα φυλλοκάρδοπα μ’
τ’ όνεμα σ’ έν’ γραμμένον

Τρυγόνι μ’, έπαρ’ το μαχ̌αίρ’,
έλα σ̌κίσον και τέρεν
Τη καρδίας ι-μ’ το ημ’σόν
άψιμον πως επέρεν

Τ’ εμόν η ψ̌η κι ο θάνατον,
αρνί μ’, σ’ εσά τα χ̌έρι͜α
Αν θέλτς με τ’ αγγέλτς έπαρ’ το,
αν θέλτς με τα μαχ̌αίρι͜α